Στα διοικητικά μέτρα εντάσσονται:

1. H υποχρέωση διάθεσης ηλεκτρονικών μέσων πληρωμής (τερματικών POS) παντού. Από όλες τις δημόσιες υπηρεσίες μέχρι το πιο μικρό εμπορικό κατάστημα. Σταδιακά, σε βάθος διετίας, ανάλογα με το μέγεθος της επιχείρησης.

2. Η υποχρεωτική σταδιακή καθιέρωση της ηλεκτρονικής τιμολόγησης,μέσα από εναλλακτικά δίκτυα και κανάλια, μεταξύ των επιχειρήσεων. Σήμερα μόνο το 6% των 250 εκατομμυρίων τιμολογίων που εκδίδονται σε ετήσια βάση διακινείται ηλεκτρονικά. Στόχος η καθολική καθιέρωση της ηλεκτρονικής τιμολόγησης μέσα σε τρία χρόνια (πρώτα οι μεγάλες ανώνυμες εταιρείες και στη συνέχεια, σταδιακά, οι μικρότερες επιχειρήσεις) και η αυτόματη διασύνδεσή τους με τη ΓΓΔΕ/ΓΓΠΣ.

3. Η υποχρεωτική καθιέρωση της ηλεκτρονικής τιμολόγησης για τους προμηθευτές του Δημοσίου και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Η αξιοποίηση του ηλεκτρονικού Συστήματος Δημοσίων Συμβάσεων (ΕΣΗΔΗΣ) μπορεί να αξιοποιηθεί αποτελεσματικότερα για τη λήψη ηλεκτρονικών τιμολογίων από τους προμηθευτές της Γενικής Κυβέρνησης που ήδη συμπεριλαμβάνονται σε αυτό. Σχετική Κοινοτική Οδηγία αναφέρει ότι αυτό θα είναι υποχρεωτικό από το Νοέμβριο του 2018, όμως μπορεί να υλοποιηθεί πιο γρήγορα, στέλνοντας το μήνυμα ότι οι μεταρρυθμίσεις στη χώρα μας υλοποιούνται εμπροσθοβαρώς.

4. Η μείωση του ορίου χρήσης μετρητών στις συναλλαγές. Το όριο πρέπει να είναι περιορισμένο, αυστηρό αλλά και λογικό. Θα μπορούσε να τεθεί άμεσο όριο στα 500 ευρώ, με προοπτική σταδιακής περαιτέρω μείωσης, για συναλλαγές λιανικής με μετρητά (το όριο σήμερα είναι 1.500 ευρώ). Το αρχικό όριο και η περίοδος περιορισμού αυτού μπορεί να διαφοροποιηθούν. Όπως μπορεί να διαφοροποιηθεί και το ανώτατο όριο χρήσης μετρητών ανά κλάδο, ανάλογα με το ρίσκο φοροδιαφυγής του κλάδου.

5. Η σύνδεση της έκπτωσης φόρου («αφορολογήτου ορίου») με τις ηλεκτρονικές πληρωμές. Το «αφορολόγητο όριο» θα ξεκινάει από μηδενικό επίπεδο και θα σχηματίζεται, σταδιακά, με δαπάνες που έχουν πραγματοποιηθεί μέσω ηλεκτρονικών συναλλαγών και τραπεζικών ηλεκτρονικών πληρωμών. Μπορεί να προσμετρώνται στο διπλάσιο δαπάνες από τομείς οικονομικής δραστηριότητας που παρουσιάζουν εκτεταμένη φοροδιαφυγή (ειδικότερα για ελεύθερα επαγγέλματα και λιανικό εμπόριο), ως κίνητρο για τον περιορισμό της απόκρυψης εισοδημάτων, κατόπιν ανάλυσης κινδύνου.

Μέσω της παρέμβασης αυτής, θα διαμορφωθεί ένας ολοκληρωμένος μηχανισμός διασταύρωσης των εισοδημάτων, των περιουσιακών στοιχείων και των συναλλαγών, διευκολύνοντας τους ελέγχους και τον εντοπισμό παραβάσεων.

6. Η υποχρεωτική καταβολή μισθοδοσίας ηλεκτρονικά και ο επιμερισμός της πίστωσης μισθοδοσίας (πιλοτικά δημοσίων υπαλλήλων) σε δύο διακριτά τμήματα, όπου το ένα τμήμα θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί αποκλειστικά για ηλεκτρονικές συναλλαγές.

Στα οικονομικά κίνητρα εντάσσονται:

1. Η «λοταρία» αποδείξεων, μέσω της οποίας θα κληρώνονται αποδείξεις και όλοι οι συμμετέχοντες θα μπορούν να κερδίσουν αυτοκίνητα ή/και σπίτια. Το μέτρο μπορεί να εφαρμοστεί στοχευμένα σε κλάδους με υψηλό βαθμό παραβατικότητας.

2. Η επιστροφή ποσοστού του αναλογούντος ΦΠΑ για συναλλαγές σε τομείς και πεδία που η φοροδιαφυγή ανθεί. Για παράδειγμα, δεν θα υπάρχει επιστροφή στις αγορές των super markets, αλλά για ιατρικές ή νομικές υπηρεσίες, υδραυλικές ή άλλες εργασίες οι συναλλαγές θα τυγχάνουν επιστροφής ΦΠΑ μέχρι και 50%. Τα ποσοστά θα εξειδικευθούν μετά από σχετική ανάλυση κινδύνου και επί τη βάση υφιστάμενων μελετών του ΙΟΒΕ, του ΣΕΒ και των ελεγκτικών εταιρειών.

3. Ειδικά για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, για την κάλυψη του κόστους που προκύπτει από την προμήθεια του λογισμικού ή της υπηρεσίας ηλεκτρονικής τιμολόγησης, τερματικών μέσων POS, διασύνδεσης με τη ΓΓΔΕ/ΓΓΠΣ, ή/και εκπαίδευσης προσωπικού, απαιτείται η κατάρτιση ενός συνεκτικού σχεδίου ηλεκτρονικής διακυβέρνησης και προώθησης της χρήσης ηλεκτρονικών συναλλαγών και η υποβολή του για χρηματοδότηση μέσω των κονδυλίων του «Σχεδίου Γιούνκερ», ή σχετικών προγραμμάτων ΕΣΠΑ.

4. Η θεσμοθέτηση ενός «ειδικού επαγγελματικού λογαριασμού» για τις επιχειρήσεις. Ο λογαριασμός αυτός θα είναι μερικώς ακατάσχετος. Σ’ αυτόν θα πιστώνονται όλα τα χρήματα από ηλεκτρονικές συναλλαγές και αυτός με τη σειρά του θα «τροφοδοτεί» συγκεκριμένες λειτουργίες της επιχείρησης (π.χ. πληρωμή μισθοδοσίας, πληρωμή υποχρεώσεων σε Δημόσιο και ασφαλιστικά ταμεία, εξόφληση λογαριασμών ΔΕΚΟ, εξόφληση προμηθευτών κ.α.).

5. Η μείωση των τραπεζικών προμηθειών στα επίπεδα που θέτει η σχετική κοινοτική οδηγία (0,3% και 0,2% μέγιστη χρέωση για τις διατραπεζικές συναλλαγές με τις πιστωτικές και τις χρεωστικές κάρτες αντίστοιχα), προκειμένου να μην παρατηρούνται υπέρογκες χρεώσεις για πολίτες και επιχειρήσεις, γεγονός που θα καταστεί εφικτό μέσω και της μεγάλης διείσδυσης των ηλεκτρονικών συναλλαγών με όλο το πλέγμα των διοικητικών και οικονομικών κινήτρων της πρότασής μας.

Σήμερα, όπως επισημαίνεται, οι προμήθειες είναι αρκετά υψηλές και μάλιστα υπολογίζονται στις συναλλαγές με τον ΦΠΑ, καθιστώντας ακόμη πιο δυσβάστακτη τη χρέωση της επιχείρησης, αφού ο ΦΠΑ θα αποδοθεί ολόκληρος στο Δημόσιο.