Ο νέος εθνικός κλιματικός νόμος, στον οποίο αναφέρθηκε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης χθες στο υπουργικό συμβούλιο, θα ορίζει το θεσμικό πλαίσιο για τη σταδιακή μείωση των ανθρωπογενών εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, με στόχο την επίτευξη κλιματικής ουδετερότητας το 2050.
Πρόκειται, για τον οδικό χάρτη της μετάβασης στο μηδενικό ανθρακικό αποτύπωμα, με γενικές κατευθύνσεις αλλά και συγκεκριμένα μέτρα για τους 7 κυριότερους παραγωγικούς τομείς , με το υψηλότερο περιβαλλοντικό αποτύπωμα, σύμφωνα με την ανακοίνωση του υπουργού Περιβάλλοντος- Ενέργειας Κώστα Σκρέκα. Οι 7 τομείς είναι: Παραγωγή ηλεκτρισμού- θερμότητας, Μεταφορές, Βιομηχανία, Κτίρια, Γεωργία -Κτηνοτροφία, Απόβλητα και Χρήσεις γης-αλλαγές χρήσεων γης-δασοπονία.
Σήμερα δεν υπάρχει ολοκληρωμένο θεσμικό πλαίσιο για τον μετριασμό και την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή, αλλά διάσπαρτες αποσπασματικές διατάξεις, που δεν εξασφαλίζουν τον συνεκτικό τρόπο “όδευσης’ προς την κλιματική ουδετερότητα, δήλωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γιάννης Οικονόμου Δεν υπάρχει η εμπλοκή όλων των τομέων της οικονομίας και της δημόσιας διοίκησης στο βαθμό που απαιτείται.
Πολιτικοί στόχοι της νομοθετικής αυτής πρωτοβουλίας είναι, σύμφωνα με τον κ. Οικονόμου:
-Η πολιτική ανάδειξη της κλιματικής αλλαγής. Θεσπίζονται διαδικασίες κλιματικής διακυβέρνησης που εμπλέκουν συστηματικά το εθνικό Κοινοβούλιο, την κοινωνία και το πολιτικό σύστημα στην και αυξάνουν την ευαισθητοποίηση των πολιτών στο θέμα της κλιματικής αλλαγής.
-Ενσωμάτωση της κλιματικής διάστασης στις τομεακές πολιτικές.
-Κινητοποίηση όλων των τομέων της οικονομίας και της διοίκησης στο στόχο της κλιματικής ουδετερότητας.
-Επιτάχυνση της μετάβασης σε μια κλιματικά ουδέτερη οικονομία
Ο εθνικός κλιματικός βελτιώνει την προβλεψιμότητα του οικονομικού περιβάλλοντος και συντελεί στην εμπέδωση κλίματος εμπιστοσύνης και σταθερότητας στην αγορά, προϋποθέσεις απαραίτητες για την προσέλκυση επενδύσεων ,ιδίως στους τομείς των ΑΠΕ, της εξοικονόμησης και της αποθήκευσης ενέργειας, της διείσδυσης του πράσινου υδρογόνου κ.λπ.
Ως ενδιάμεσα χρονικά ορόσημα για την επίτευξη του στόχου της κλιματικής ουδετερότητας ως το 2050 είναι η μείωση έως το 2030 των καθαρών εκπομπών κατά 55% σε σχέση με το 1990 και έως το 2040 κατά 80% σε σχέση με τα επίπεδα του 1990.
