H επιβολή της έκτακτης εισφοράς, της “εισφοράς αλληλεγγύης” όπως λέγεται, στα κέρδη του 2022 για όλες τις εταιρίες ορυκτών καυσίμων, συμπεριλαμβανομένων των ελληνικών διυλιστηρίων ΕΛΠΕ και Μότορ Οιλ, που αναμένεται να ανακοινωθεί επίσημα σήμερα από την Κοισιόν, προβληματίζει τις εταιρίες, οι οποίες πάντως θα υποχρεωθούν να τη δεχθούν, αν όπως όλα δείχνουν, το μέτρο υιοθετηθεί επίσημα από τις Βρυξέλλες.
Το ύψος της εισφοράς, σύμφωνα με το Bloomberg, θα είναι κοντά στο 33%.
Η ενεργειακή κρίση με τη μεγάλη αύξηση των τιμών όλων των ορυκτών καυσίμων, με πρώτο το φυσικό αέριο, αλλά και το πετρέλαιο, τον άνθρακα κλπ και τη άνοδο των διεθνών περιθωρίων διύλισης σε συνδυασμό με την αναθέρμανση της οικονομίας έφερε υψηλά κέρδη στις εταιρίες του κλάδου. Είχαν προηγηθεί όμως δύο πολύ δύσκολα χρόνια, με κάθετη πτώση της ζήτησης εξ αιτίας των lockdown και πολύ χαμηλών τιμών, με σοβαρές απώλειες για αρκετές εταιρίες.
Ο υπουργός Περιβάλλοντος- Ενέργειας Κώστας Σκρέκας, στην έκτακτη σύνοδο των υπουργών Ενέργειας της ΕΕ, που έγινε την περασμένη Παρασκευή (9/9) φέρεται όχι απλώς να συμφώνησε με το μέτρο, αλλά να είναι έτοιμος να το επιβάλει ακόμα και στην περίπτωση που τελικώς οι Βρυξέλλες υπαναχωρήσουν στην πρότασή τους. ‘Αλλωστε ήδη στη χώρα μας λειτουργεί μηχανισμός στην αγορά ηλεκτρισμού, που επιβάλλει ένα είδος “εισφοράς αλληλεγγύης” στα έσοδα των ηλεκτροπαραγωγών με την παρακράτηση των “υπερεσόδων” και την απόδοσή τους στο Ταμείο Ενεργειακής Μετάβασης. Στο ίδιο ταμείο αναμένεται να καταλήξουν και τα έσοδα από την εισφορά των εταιριών ορυκτών καυσίμων.
Το ζητούμενο πάντως είναι η έκτακτη φορολόγηση να μην λειτουργήσει ανασταλτικά στα επενδυτικά σχέδια των δύο μεγάλων διυλιστηρίων στη χώρα, τα οποία έχουν προγραμματίζει υψηλές επενδύσεις στο πλαίσιο της ενεργειακής μετάβασης και του “πρασινίσματος” των δραστηριοτήτων τους. Τόσο τα ΕΛΠΕ όσο και η Μότορ Οιλ έχουν δρομολογήσει μεγάλες επενδύσεις σε ΑΠΕ και σειρά άλλων έργων, για τον μετασχηματισμό των εταιριών.
Ας σημειωθεί ότι και στην Ευρώπη η συζήτηση για το πώς ακριβώς θα εφαρμοστεί η φορολόγηση - αν τελικώς υιοθετηθεί- έχει λάβει μεγάλες διαστάσεις, ακριβώς γιατί πολλές εταιρίες ορυκτών καυσίμων βρίσκονται σε ένα κομβικό σημείο: Aπό τη μία πλευρά καλούνται να μετασχηματιστούν λόγω της ενεργειακής μετάβασης και από την άλλη, όσες εξ αυτών ασχολούνται με την παραγωγή υδρογονανθράκων, να επενδύσουν στο φυσικό αέριο, (ανάπτυξη νέων κοιτασμάτων, υποδομές κλπ) στο πλαίσιο της απεξάρτησης από το ρωσικό αέριο.
