Η πλήρης ανατροπή σκηνικού στη βρετανική οικονομική πολιτική με αποφάσεις της Λιζ Τρας –κυρίως, η κατάργηση φόρων στα πολύ υψηλά εισοδήματα-, που εξοργίζουν την κοινή γνώμη πριν καλά-καλά αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας, αναλύεται ποικιλοτρόπως. Από πού, αναρωτιούνται οι Βρετανοί, προήλθε η έννοια των Trussonomics; Ένας Τούρκος ομογενής στο Λονδίνο μπορεί να έχει απάντηση. Μπορεί να είναι …υποκλάδος των Erdoganomics;

Αξιολογώντας το κρίσιμο πλήγμα που η νέα πρωθυπουργός στην οικονομία του Ηνωμένου Βασιλείου με έναν μίνι προϋπολογισμό, την πρώτη της σημαντική πολιτική κίνηση αφότου αντικατέστησε τον Μπόρις Τζόνσον, στις 5 Σεπτεμβρίου, ο Γιουνούς Εμρέ Ορούκ, γράφοντας για το Middle East Eye, εξέθεσε τα συναισθήματά του, λέγοντας πως ως Τούρκος  μετανάστης στο Ηνωμένο Βασίλειο, τα Trussonomics  του είναι «πολύ οικεία».

Ο Ορούκ, ο οποίος θυμάται πώς μετά την πτώση της αξίας της τουρκικής λίρας κατά τη διάρκεια της νομισματικής κρίσης της Τουρκίας τον Αύγουστο του 2018, αποφάσισε ότι δεν μπορούσε πλέον να μείνει στη χώρα του, σημειώνει: «Πάντα πίστευα ότι η βρετανική και η τουρκική κυβέρνηση είχαν πολλά κοινά στοιχεία, από μια ολοένα και πιο σοβινιστική προσέγγιση στην Ευρωπαϊκή Ένωση, σε μια βαθύτερη αγάπη για τον λαϊκισμό και μια τακτική για περαιτέρω πόλωση των ανθρώπων με σκοπό τα εκλογικά κέρδη. Αλλά, αυτός ο μακρύς κατάλογος των αναμενόμενων κοινών στοιχείων δεν περιελάμβανε, ποτέ, επιτυχίες στις δικές τους οικονομίες».

«Σήμερα, τρεισήμισι χρόνια μετά τη μετακόμισή μου στο Ηνωμένο Βασίλειο, μπορώ να δω πολλές ομοιότητες μεταξύ των οικονομικών πολιτικών τους, οι οποίες έχουν σοβαρό αντίκτυπο στην καθημερινή ζωή των ανθρώπων».

«Τα Trussonomics μοιάζει πολύ με τα Erdoganomics», καταλήγει ο Ορούκ, διαπιστώνοντας πως «και τα δύο καθοδηγούνται καθαρά από ιδεολογικές, σχεδόν δογματικές, θέσεις σχετικά με τα βασικά στοιχεία του τρόπου λειτουργίας της οικονομίας. Η  επιδίωξή τους για ανάπτυξη  με κάθε κόστος  στοχεύει στο να  μεγαλώσει η πίτα, αλλά το μερίδιο όλων δεν αυξάνεται το ίδιο -αν μεγαλώσει και κατά τι. Αυτό έχει βαρύ τίμημα, με πολύ μικρή δημοσιονομική ευθύνη που επιδεικνύουν και οι δύο κυβερνήσεις εδώ και χρόνια. Το χειρότερο από όλα είναι ότι καμία από τις δύο πολιτικές δεν στοχεύει στην αναδιανομή του πλούτου. Αν μη τι άλλο και οι δύο προσεγγίσεις λειτουργούν προς την αύξηση της ανισότητας μεταξύ πλουσίων και φτωχών».

Παραδόξως, η 29η Σεπτεμβρίου περιλάμβανε μια ομιλία του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, στην οποία έκανε αναφορά στη βρετανική λίρα, λέγοντας ότι είχε …«εκραγεί».

Με τον τουρκικό πληθωρισμό να τρέχει επίσημα σε περισσότερο από 80% (στην πραγματικότητα είναι ακόμη πολύ υψηλότερος από αυτό που λένε πολλοί Τούρκοι οικονομολόγοι) και την τουρκική  λίρα σε ένα άλλο σπιράλ θανάτου (έχει μειωθεί κατά 80% τα τελευταία πέντε χρόνια), θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι ο Ερντογάν  τώρα θα δώσει εντολή στους αξιωματούχους του να επιβάλουν μεγάλη αύξηση επιτοκίων. Κατά την «Ερντογανομική», τα υψηλότερα επιτόκια μεταφράζονται σε περισσότερο πληθωρισμό. Έτσι, ο Ερντογάν κοίταξε το …κοινό του στα μάτια και διπλασίασε την ανορθόδοξη νομισματική του πολιτική, ανακοινώνοντας ότι με το επιτόκιο αναφοράς στο 12%, θα ακολουθούσε μονοψήφιο ποσοστό στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον.

Που φθάσαμε, ο Ερντογάν να δίνει συμβουλές στην Τρας για την οικονομία;  Η Τουρκία έχει πληθωρισμό 80% και το νόμισμα με τη χειρότερη απόδοση την τελευταία δεκαετία…