Σκληρές διαπραγματεύσεις ανάμεσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο αναφορικά με την επίτευξη συμφωνίας για την Ελλάδα, περιγράφει σε εκτενές της ρεπορτάζ η γερμανική εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Sonntagzeitung (κυριακάτικη έκδοση της FAZ).
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, το ΔΝΤ είναι αυτό που «τορπίλισε» τη συμφωνία ανάμεσα σε Ελλάδα και εταίρους και δανειστές, αφήνοντας έκθετο τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, ο οποίος ήταν έτοιμος να προτείνει ένα συμβιβασμό, που θα απέκλειε τις περικοπές συντάξεων.
«Η Αθήνα θα μπορούσε να αναβάλει τις μειώσεις στους χαμηλοσυνταξιούχους, εάν ως αντάλλαγμα μείωνε αντίστοιχα τα εξοπλιστικά. Πρόκειται για 400 εκατομμύρια ευρώ. Αυτή την πρόταση μετέφερε ο Γιούνκερ στον Τσίπρα με την έγκριση της Μέρκελ και του Ολάντ. Το ΔΝΤ δεν δέχεται τέτοια παζάρια, είπε ένας από τους συμμετέχοντες στις διαπραγματεύσεις» αναφέρει χαρακτηριστικά η εφημερίδα.
Ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής είχε ταχθεί, από την εποχή που βρισκόταν στη θέση του πρωθυπουργού του Λουξεμβούργου και του επικεφαλής του Eurogroup, υπέρ της μείωσης των εξοπλιστικών δαπανών της Ελλάδας, θεωρώντας πως η χώρα μας ξοδεύει τεράστια ποσά για αμυντικές δαπάνες.
Σύμφωνα με τη FAZ, Ελλάδα και εταίροι είχαν καταλήξει σε κατ' αρχήν συμφωνία ακόμα και στο όριο του πρωτογενούς πλεονάσματος.
Mάλιστα, οι αντιρρήσεις του ΔΝΤ προκάλεσαν την οργή αρκετών Ευρωπαίων αξιωματούχων, χαρακτηρίζοντας εξωφρενικό να αποφασίζει για την ΕE ένας οργανισμός (το ΔΝΤ) που δεν έχει καμία σχέση με την Ένωση.
«Υπήρξε και μια παράλληλη συμφωνία. Εάν για το τρέχουν έτος ήταν δυνατό το πρωτογενές πλεόνασμα να επιβληθεί στο 0,8%, οι συμμετέχοντες θα ήταν ευχαριστημένοι. Η Λαγκάρντ αρχικά, αν και με δυσκολία, ενέκρινε αυτή τη συμφωνία. Όμως, την επόμενη μέρα πήρε τηλέφωνο τη Μέρκελ και το πήρε πίσω» καταλήγει το δημοσίευμα.
Ως αποτέλεσμα, ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ έμεινε χωρίς περιθώρια ελιγμών στις διαπραγματεύσεις με τον Αλέξη Τσίπρα.
Ευρωπαίος διαπραγματευτής σχολίασε, μιλώντας στη γερμανική εφημερίδα: «Είναι παράδοξο. Στο τέλος αποφασίζει ένας θεσμός για το μέλλον της Ευρώπης, ο οποίος δεν έχει τη στήριξη ενός λαού».
