Σε πρωτοφανή αντιπαράθεση έχουν βρεθεί κυβέρνηση και Έλληνες φαρμακοβιομήχανοι, καθυστερώντας την επίτευξη οριστικής συμφωνίας με το κουαρτέτο των Θεσμών και συνεπώς την εκταμίευση της δόσης των €2 δισ.
Η εγχώρια φαρμακοβιομηχανία διαφωνεί με το προαπαιτούμενο υπ. αριθμ. 41, σύμφωνα με το οποίο απαιτείται σημαντική μείωση στην τιμή των γενόσημων, στα οποία κατά κύριο λόγο ειδικεύεται.
Οι οικονομολόγοι της υγείας επισημαίνουν ότι οι ασθενείς στην Ελλάδα πληρώνουν από τα ακριβότερα γενόσημα στην ΕΕ ενόσω έχει συρρικνωθεί η δημόσια φαρμακευτική δαπάνη εν μέσω των πιέσεων για συνολική μείωση των δημοσίων δαπανών. Σύμφωνα με την επικρατούσα άποψη, η χαμηλότερη τιμολόγηση θα οδηγήσει σε εξοικονόμηση πόρων, οι οποίοι μπορούν να διατεθούν όπου υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη, ακόμη και στην εισαγωγή καινοτόμων φαρμάκων κι άρα περαιτέρω εξοικονόμηση πόρων από μειωμένα νοσήλια και μικρότερη διάρκεια θεραπείας.
Με δεδομένο ότι τα εγχώρια παραγόμενα γενόσημα πωλούνται σε ακριβή τιμή, συμβάλλοντας στη διασφάλιση της βιωσιμότητας των εργοστασίων τους, όπως εμμέσως παραδέχονται οι φαρμακοβιομήχανοι, η κυβέρνηση καλείται να αποφασίσει κατά πόσον και σε ποιο βαθμό θα προστατεύσει τον συγκεκριμένο κλάδο ή το σύνολο των Ελλήνων φορολογουμένων και ειδικότερα της ευαίσθητης ομάδας των ασθενών, εν μέσω περαιτέρω μείωσης των εισοδημάτων των πολιτών και της αγοραστικής δύναμής τους.
Οι ειδικοί του κλάδου εξηγούν ότι δεν είναι ασύνηθες το φαινόμενο να προστατεύεται κάποιος βιομηχανικός κλάδος, ο οποίος συνήθως βρίσκεται σε νηπιακή φάση ανάπτυξης. Κατά το παρελθόν ήταν ο κανόνας στα περισσότερα ευρωπαϊκά κράτη, αλλά στην ΕΕ πλέον δεν επιτρέπεται, καθώς προκαλείται στρέβλωση του ανταγωνισμού, εντούτοις ορισμένες κυβερνήσεις εξακολουθούν να υιοθετούν κάποια διακριτικά προστατευτικά μέτρα. Οι οικονομολόγοι, όμως, επισημαίνουν ότι μετά από χρόνια προστασίας, οι προστατευόμενοι κλάδοι θα πρέπει να αφεθούν ελεύθεροι στον ανταγωνισμό. Σε αντίθετη περίπτωση ο κίνδυνος να απομυζούνται πόροι από τον κρατικό προϋπολογισμό και να επωμίζεται το κόστος συντήρησής τους ο φορολογούμενος, και στην περίπτωση της φαρμακοβιομηχανίας και οι ασθενείς, είναι ορατός.
Η στάση της φαρμακοβιομηχανίας, όπως εκτιμούν παράγοντες της αγοράς, συνιστά έμμεση παραδοχή ότι δεν έχουν κατορθώσει να δημιουργήσουν επιχειρήσεις που αντέχουν χωρίς τη στήριξη από τον κρατικό κορβανά. Ωστόσο, η προστασία του συγκεκριμένου κλάδου, έχει ως αποτέλεσμα να διατηρείται ακριβό όχι οποιοδήποτε προϊόν, αλλά το φάρμακο, ενώ συνεχώς μετατίθενται για το μέλλον αναπτυξιακά μέτρα, όπως η οριζόντια μείωση της φορολογίας, η οποία αναμένεται να αναζωογονήσει συνολικά την αγορά.
