Όταν πριν από 15 χρόνια πρωτοήρθε το  Airbnb στην Αθήνα, ήταν όταν έσκαγε η οικονομική κρίση στην Ελλάδα. Στη δεκαετία που ακολούθησε η χώρα γνώρισε πραγματική απαξίωση σε κάθε επίπεδο. Για την οικονομία δεν το συζητάμε. Ούτε για την αξιοπρέπεια των άλλοτε νοικοκυραίων που κατάντησαν παρίες. Όλα αυτά είναι γνωστά. Το Airbnb ήρθε σαν το μάννα εξ ουρανού. Ή αλλιώς πώς να το πω:

Σαν τη θεία από το… Σικάγο, καθώς όποιος είχε ένα ακίνητο στην ιδιοκτησία του, μπορούσε να το σουλουπώσει, να στρώσει τα κρεβάτια με καθαρά σεντόνια, να κάνει ρολό τις πετσέτες, να βάλει καθαριστικά στο μπάνιο και να τραβήξει μερικές φωτογραφίες. Αυτές τις φωτογραφίες της ανέβαζε σε μία ιντερνετική πλατφόρμα και πλέον το σπίτι στην… Πλατεία Βάθη, γινόταν εφάμιλλο κατοικιών πέντε αστέρων!

Και σε τιμές απόλυτα προσιτές. Όταν συνέβαινε αυτό στην Ελλάδα της κρίσης, μεγάλα ξενοδοχειακά ονόματα που δραστηριοποιούνταν στην πρωτεύουσα, κατέβαζαν ρολά και αποχωρούσαν. Τι να θυμηθούμε; Ένα Stanley στην Πλατεία Καραϊσκάκη; Ή το ιστορικό Esperia στην Οδό Σταδίου. Πέρασαν χρόνια για να ξαναλειτουργήσουν. Όμως, οι Έλληνες είδαν τη βραχυχρόνια μίσθωση ως «τσόντα» στο ελλιπές εισόδημά τους κόντρα στην ακατάσχετη φορολογία των μνημονιακών κυβερνήσεων. Είναι αλήθεια ότι είδαν φως. Ένα οικονομικό αποκούμπι. Ένα στήριγμα.

Τώρα, περάσαμε στο άλλο άκρο. Στην Βαρκελώνη λέει, καταβρέχουν με νεροπίστολα τους τουρίστες. Στην Βενετία έβαλαν εισιτήριο στους επισκέπτες. Στη Βενετία, μιας και το έφερε η κουβέντα, έχει μόνη της η πόλη, 10 – 15 εκατ. τουρίστες το χρόνο! Όλη η Ελλάδα έχει 30 εκατ. Και από αυτά τα 30 εκατ., κάποιοι δίνουν 25 ή 30 ευρώ την ημέρα για να μη χρυσοπληρώσουν τα ξενοδοχεία του κέντρου της Αθήνας. Οι κυβερνήσεις στη χώρα μας άρχισαν να φορολογούν, να βάζουν περιορισμούς για όποιον έχει πάνω από δύο ακίνητα. Λησμονώντας ότι αυτή η «μπίζνα» κράτησε όρθια την Ελληνική οικογένεια. Κάπου θα πρέπει να μπει ένα μέτρο. Δεν είναι όλη η Αθήνα Κουκάκι, ούτε όλη η Ελλάδα Μύκονος και Σαντορίνη…