H λιανική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας φαίνεται πως θα αποτελέσει το νούμερο ένα πεδίο επιχειρηματικής δραστηριότητας στο χώρο του ηλεκτρισμού το 2016. Πολλές εταιρίες και ανάμεσά τους γνωστά ονόματα από άλλους κλάδους, σπεύδουν να πάρουν άδειες προμήθειας, ενώ οι ήδη ενεργοί παίκτες επιδίδονται σε έντονες διαφημιστικές καμπάνιες για να  να εδραιωθούν και ν'αυξήσουν το μερίδιό τους.

Όλοι ποντάρουν στις θεσμικές αλλαγές που προωθούνται, όπως οι δημοπρασίες, η ενδεχόμενη σύμπραξη σε μονάδες της ΔΕΗ ή ότι άλλο αποφασιστεί, στο πλαίσιο των διαβουλεύσεων μεταξύ της τρόικα και του υπουργείου Περιβάλλοντος – Ενέργειας για το επόμενο πακέτο των προαπαιτούμενων.

Για να μην επαναληφθεί το “ναυάγιο” του 2012 θα χρειαστεί η κυβέρνηση να λάβει ριζικά μέτρα και όχι τα γνωστά ημίμετρα, που με μαθηματική ακρίβεια οδηγούν σε καθυστερήσεις, στρεβλώσεις και τελικά στην αποτυχία.

 Το κατά πόσον είναι διατεθειμένη η ηγεσία του υπουργείου Περιβάλλοντος- Ενέργεια  να προχωρήσει στις αναγκαίες αλλαγές που θα δώσουν πνοή στον κλάδο  δεν είναι ακόμα φανερό. Προς το παρόν δείχνει να σύρεται από τις πιέσεις των θεσμών και της ΕΕ , με γνώμονα  αυτό που θεωρεί ως τη λιγότερο επώδυνη λύση για τη ΔΕΗ. Η εμπειρία του παρελθόντος όμως λέει ότι όταν  δεν λαμβάνονται εγκαίρως οι απαιτούμενες αποφάσεις, τόσο χειρότερες είναι οι λύσεις που εκ των πραγμάτων επιβάλλονται. Και ακόμα περισσότερο σε ένα περιβάλλον δύσκολο σαν το σημερινό, με την αγορά να πρέπει να ανοίξει όταν η  ζήτηση ηλεκτρισμού έχει καθηλωθεί  σε χαμηλά επίπεδα και τη ΔΕΗ να υποχρεώνεται ως το 2020 να “παραδώσει” το 50% της αγοράς. Αν τώρα δεν δρομολογηθούν οι σωστές κινήσεις, τότε σε λίγα χρόνια το τίμημα μπορεί να είναι πολύ πιο υψηλό τόσο για τη ΔΕΗ όσο και για τους άλλους παίκτες.