Γιατί είναι τόσο ακριβή η βενζίνη, όταν οι διεθνείς τιμές του πετρελαίου έχουν πέσει τόσο χαμηλά; Το ερώτημα είναι επίκαιρο όσο ποτέ, αφού η κατάρρευση των τιμών του αργού, κάθε άλλο παρά έχει περάσει στην τσέπη του ‘Έλληνα καταναλωτή.
Και ούτε θα περάσει όσο οι φόροι που πληρώνουμε για κάθε λίτρο βενζίνης φθάνουν στο 68,2% της τιμής. Από το υπόλοιπο 31,8% της τελικής τιμής, η τιμή διυλιστηρίου είναι το 22,9%, σύμφωνα τουλάχιστον με τα στοιχεία που έχει δώσει στη δημοσιότητα η ΠΟΠΕΚ, η ομοσπονδία των πρατηριούχων.
Αυτό πάντως δεν σημαίνει ότι η Ελλάδα έχει τις χαμηλότερες προ φόρων τιμές καυσίμων στην Ευρώπη. Τα στοιχεία της ΕΕ για τις τιμές της αμόλυβδης προ φόρων δείχνουν ότι στη χώρα μας η βενζίνη είναι αρκετά “τσουχτερή”, σημαντικά πάνω από τον μέσο όρο της ευρωζώνης, στα 435,37 ευρώ/1.000 λίτρα από 426,36 ευρώ/1.000 λίτρα που είναι η μέση τιμή στις χώρες του ευρώ και πολύ πιο πάνω από τα 413,69 ευρώ/1.000 λίτρα της μέση τιμής των 28 χωρών της ΕΕ, σύμφωνα τουλάχιστον με το σχετικό δελτίο της ΕΕ στις 11 Ιανουαρίου.
Στη διαμάχη που έχει ξεσπάσει τις τελευταίες ημέρες για τις τιμές, οι διάφοροι φορείς μπορεί και σωστά να λένε ότι για όλα φταίνε οι φόροι, δεν εξηγούν όμως γιατί οι προ φόρων τιμές είναι ακριβότερες από της Αυστρίας, της Γαλλίας, της Γερμανίας και πολλών άλλων χωρών.
Ο ευρωπαϊκός νότος, με τον οποίο συγκρινόμαστε, είναι παραδοσιακά ακριβότερος από την κεντρική Ευρώπη, ίσως γιατί οι τιμές διυλιστηρίου Platt’s της ΝΑ Μεσογείου, βάσει των οποίων διαμορφώνουν τις τιμές τους τα ελληνικά διυλιστήρια, είναι οι υψηλότερες στην Ευρώπη.
Και ίσως ακόμα γιατί, το 2015 μπορεί να ήταν από τις χειρότερες χρονιές για τις εταιρίας που παράγουν πετρέλαιο, όχι όμως και για τα διυλιστήρια, τα περισσότερα από τα οποία παγκοσμίως είδαν τα κέρδη τους να εκτοξεύονται, χάρη στα καλά περιθώρια διύλισης.
Ερμηνείες για το φαινόμενο μπορεί να υπάρχουν πολλές, αλλά ακόμα και αν εκμηδενιστεί η διαφορά από τις τιμές διυλιστηρίου της Β. Ευρώπης και των άλλων παραμέτρων που διαμορφώνουν το προ φόρων κόστος (πρατήρια κλπ), το σίγουρο είναι ότι το πρόβλημα για τον Έλληνα καταναλωτή δεν θα λυθεί, όσο τα καύσιμα παραμένουν ένας από τους πιο προσφιλείς τρόπους που διαθέτουν οι πολιτικοί για να ανταποκρίνονται στα δημοσιονομικά προβλήματα.
