Το άνοιγμα της διοίκησης της ΔΕΗ προς τους ιδιώτες για συνεργασία στους λιγνιτικούς σταθμούς ανοίγει εκ νέου μέτωπο με τους εργαζόμενους. Μετά τα μεγάλα λόγια του παρελθόντος, η ΔΕΗ αναγκάζεται να δει κατάματα την πραγματικότητα, που δεν της αφήνει και πολλά περιθώρια έτσι όπως διαμορφώνεται με τη μνημονιακή υποχρέωση να μειώσει το μερίδιό της στο 50% ως το 2020 και κατά 25% ως το 2018

Αν όλο το άνοιγμα γίνει μόνον με τις δημοπρασίες ηλεκτρισμού από τα λιγνιτικά και υδροηλεκτρικά της εργοστάσια είναι προφανές πως η Επιχείρηση θα χάσει πολύ περισσότερα, απ’ ότι αν δώσει σήμερα κάποιες μονάδες.

Προς το παρόν η διοίκηση της ΔΕΗ μιλά μόνον για συνεργασίες και δεν  θέτει στο τραπέζι τα υδροηλεκτρικά, τα οποία όμως ζητούν οι ιδιώτες. Ο βαθμός της “συνεργασίας” με τους ιδιώτες παραμένει ασαφής και η λέξη πώληση “απαγορευμένη”

Ομως η ΔΕΗ θα πρέπει να επιλέξει το συμφέρον της για μην οδηγηθεί σε λίγα χρόνια στο χειρότερο δυνατό αποτέλεσμα  κάτω από την πίεση των δανειστών. Αν ξανά υποκύψει στις “έσωθεν” και λοιπές πιέσεις, τότε το μέλλον προδιαγράφεται δυσοίωνο, όπως άλλωστε έχει δείξει η εμπειρία του παρελθόντος, όταν λόγω των αντιδράσεων με ευκολία απορρίπτονταν διάφορα σχέδια πολύ πιο επικερδή για τη ΔΕΗ, για να οδηγηθεί σήμερα  με πολύ χειρότερους όρους στο άνοιγμα της αγοράς.