Στην Ελλάδα της βαθύτατης οικονομικής κρίσης, οι εκάστοτε Κυβερνήσεις των τελευταίων 6 ετών αναζητούν καθημερινά τρόπους οικονομικής ισορροπίας και δημοσιονομικής προσαρμογής, καταλήγοντας όμως στην εύκολη λύση δηλαδή στην επιβολή φορολογικών επιβαρύνσεων σε μισθωτούς, αγρότες, ελεύθερους επαγγελματίες και γενικότερα σε κάθε έντιμο φορολογούμενο πολίτη και σε κάθε νόμιμη και συνεπής φορολογικά επιχείρηση.
Επίσης τα τελευταία χρόνια της οικονομικής κρίσης και της ύφεσης εκτός της επιβολής νέων φορολογικών επιβαρύνσεων σε ότι κινείται και περικοπές μισθών και συντάξεων, αναζητούνται παράλληλα προς κάθε κατεύθυνση ισοδύναμα μέτρα προς ελάφρυνση των εξαντλημένων φορολογικά, κοινωνικών ομάδων που υφίστανται τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης.
Δυστυχώς όμως στην προσπάθεια αναζήτησης ισοδυνάμων μέτρων, οι εκάστοτε κυβερνώντες αγνοούν την ανεξέλεγκτη παράνομη διακίνηση καυσίμων από την οποία χάνονται ετησίως εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ σε βάρος των δημοσίων εσόδων και του δημοσίου συμφέροντος.
Είναι διαπιστωμένο και ομολογημένο την τελευταία εικοσαετία από τους παράγοντες της Αγοράς Πετρελαιοειδών και από Κυβερνητικούς παράγοντες το φαινόμενο της παράνομης διακίνησης καυσίμων και της απώλειας δημοσίων εσόδων. Μάλιστα ο πρ. Πρωθυπουργός κ. Λ. Παπαδήμος σε ομιλία του στη Βουλή των Ελλήνων στις 13/1/2012 κατήγγειλε ότι «Το λαθρεμπόριο καυσίμων είναι ένα σημαντικό πρόβλημα. Και δεν είναι μόνο η απώλεια εσόδων για το δημόσιο, που πιθανόν φθάνει σε ετήσιο ύψος 1.000.000.000 ευρώ (1δις), είναι επίσης το γεγονός ότι η απώλεια αυτή των εσόδων συμβαίνει σε μια εποχή που η χώρα δοκιμάζεται από ένα δημοσιονομικό πρόβλημα και οι νομοταγείς φορολογούμενοι πολίτες επιβαρύνονται, στα όρια της οικονομικής αντοχής, με φορολογικά βάρη και απώλειες εισοδήματος. Για τους λόγους αυτούς, το λαθρεμπόριο καυσίμων δεν είναι μόνο μία πηγή στέρησης εσόδων του προϋπολογισμού, αλλά πληγή στο κράτος δικαίου και στη νομιμότητα. Συνιστά ένα κραυγαλέο πρόβλημα κοινωνικής αδικίας, διότι κάποιοι επιτήδειοι πλουτίζουν σε βάρος του κοινωνικού συνόλου».
Ο πρ. Γεν. Γραμματέας Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων κ. Γ. Σούρλας, στην έκθεσή του πρίν από 1,5 χρόνο περίπου (Οκτ. 2014), στην σελίδα 28 αναφέρει, « Πέρασαν 15 χρόνια από τότε που εκφράσθηκε η πολιτική βούληση για την πάταξη του λαθρεμπορίου και της νοθείας των καυσίμων καθώς και για την εγκατάσταση ολοκληρωμένων συστημάτων ελέγχου εισροών-εκροών, σε όλα τα στάδια διακίνησης και διάθεσης πετρελαιοειδών προϊόντων. Όλα αυτά όμως παρέμειναν σε θεωρητικό επίπεδο. Πέρασαν 6 χρόνια, από την ψήφιση της πρώτης νομοθετικής ρύθμισης και ακόμη τα συστήματα δεν λειτουργούν, στο σύνολο τους, στη πράξη. Δεκάδες χρόνια παλινωδιών, πολιτικά τερτίπια, καταστάσεις που προσβάλλουν κάθε έννοια υπευθυνότητας, νομιμότητας, διαφάνειας και πολιτικής αξιοπρέπειας».
Προς το παρόν παραμένει σε ισχύ η πολλάκις εκφρασμένη πολιτική βούληση!!! για την πάταξη της παράνομης διακίνησης καυσίμων, αλλά χωρίς την λήψη αποφάσεων ουσιαστικής αντιμετώπισης του φαινομένου, όπως παραμένει σε ισχύ και η δήθεν καθημερινή αναζήτηση ισοδυνάμων μέτρων δημοσιονομικής προσαρμογής.
