Ως το τέλος Ιουνίου αναμένεται να προκηρυχθεί το δεύτερο μάρκετ τεστ για τον αγωγό αερίου Ελλάδας – Βουλγαρίας (ICGB), με τις ενδιαφερόμενες εταιρίες να καλούνται να καταθέσουν δεσμευτικές προσφορές. Στόχος είναι οι προσφορές να υποβληθούν ως τα τέλη Σεπτεμβρίου, προκειμένου το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα να ληφθεί η επενδυτική απόφαση για την υλοποίηση του έργου. 

Αυτή τη φορά πάντως, οι αρμόδιες αρχές δεν μοιάζουν να ανησυχούν ιδιαίτερα, καθώς η εκδήλωση ενδιαφέροντος από 9 εταιρίες στο πρώτο μάρκετ τεστ και η έντονη πολιτική στήριξη από ΗΠΑ και ΕΕ στον αγωγό, έχουν δημιουργήσει ένα πιο αισιόδοξο κλίμα.

Στην πρώτη φάση, ως γνωστόν, το πρότζεκτ δεν συγκέντρωσε το απαιτούμενο ενδιαφέρον.

Χρειάστηκε να επαναληφθεί το μάρκετ τεστ και να δοθεί παράταση, για να κινητοποιηθούν οι εταιρίες, οι οποίες στη δεύτερη φάση ζήτησαν μεταφορικό δυναμικό για σωρευτική ποσότητα 4,3 δισ.κ.μ. αερίου το χρόνο στην κατεύθυνση Ελλάδας – Βουλγαρίας, ενώ περίπου 1 δισ. κ.μ ζητήθηκε για την αντίστροφη κατεύθυνση Βουλγαρία – Ελλάδα.

Το αρχικό μεταφορικό δυναμικό του αγωγού είναι τα 3 δισ. κυβικά μέτρα/ετησίως. .

Ο αγωγός ΙCGB, συνολικού μήκους 182 χιλιομέτρων θεωρείται ως το πρώτο βήμα για τον «Κάθετο Διάδρομο», ο οποίος θα διασυνδέει την Ελλάδα με τις χώρες των Βαλκανίων, ως την Ουγγαρία και ενδεχομένως την Αυστρία. Είναι το πρώτο έργο που μπορεί να δώσει στη Βουλγαρία και άλλες βαλκανικές χώρες πρόσβαση σε μη ρωσικό αέριο, αυξάνοντας την ασφάλεια εφοδιασμού.

Η εταιρία «Poseidon», η οποία ελέγχεται 50-50 από τη ΔΕΠΑ και την ιταλική Edison, έχει το 50% του ICGB ενώ το υπόλοιπο 50% ανήκει στην ΒΕΗ, την εταιρία ενεργειακού χαρτοφυλακίου της Βουλγαρίας..

Η υλοποίηση του ελληνο-βουλγαρικού αγωγού θα δώσει το πράσινο φως για την κατασκευή του πλωτού τερματικού υγροποιημένου αερίου (LNG) στην Αλεξανδρούπολη -για την τροφοδοσία του οποίου ήδη έχει εκδηλώσει ενδιαφέρον η αμερικανική Cheniere-, ενώ θεωρείται κρίσιμος και για την προώθηση του αζέρικου αερίου, που θα έρχεται μέσω του αγωγού ΤΑΡ -Τransadriatic Pipeline- στη ΝΑ Ευρώπη. Εξ ου και το ενδιαφέρον της Socar, της κρατικής εταιρίας αερίου του Αζερμπαϊτζάν, εκ των βασικών μετόχων του ΤΑΡ και μελλοντικού αγοραστή του ΔΕΣΦΑ, για το έργο. Εκπρόσωπος της Socar δήλωσε πρόσφατα πως η εταιρία ενδιαφέρεται για τον IGB και για την πώληση αερίου στη Βουλγαρία.

 Το κόστος κατασκευής του ICGB εκτιμάται σε 220 εκατ. ευρώ και σύμφωνα με την υπουργό Ενέργειας της Βουλγαρίας το έργο θα μπορέσει να ενταχθεί προς χρηματοδότηση στο πακέτο Junker, με την προϋπόθεση ότι θα στεφθεί με επιτυχία το μάρκετ τεστ με τις δεσμευτικές προσφορές. Σε πρώτη φάση, από ευρωπαϊκά κονδύλια και προγράμματα έχουν χρηματοδοτηθεί με 45 εκατ. ευρώ οι διάφορες μελέτες για το έργο.

Εξάλλου, ως το τέλος του 2016 αναμένεται να είναι έτοιμος ο αγωγός φυσικού αερίου που θα συνδέει τη Ρουμανία με την Βουλγαρία, κάτω από τον Δούναβη. Ο διασυνδετήριος αυτός αγωγός θα μπορεί
μελλοντικά να τροφοδοτείται με αέριο από την Ελλάδα, μέσω του ΙCGB.

Στόχος είναι και τα τρία έργα, το τερματικό της Αλεξανδρούπολης, ο ICGB και ο ΤΑΡ να είναι λειτουργικά ως το 2020.