Ορατό τον κίνδυνο να ανοίξει μία ακόμα εστία λαθρεμπορίου στα καύσιμα από 1/1/2019, όταν θα αρχίσει η υποχρεωτική διάθεση βενζίνης αναμεμειγμένης με βιοαιθανόλη, χωρίς να έχει θεσπιστεί ακόμα το αναγκαίο  κανονιστικό πλαίσιο, επισημαίνουν παράγοντες της αγοράς.
Η υποχρεωτική ανάμειξη βιοαιθανόλης ή βιοαιθέρων στις βενζίνες που καταναλώνονται στην εγχώρια αγορά προβλέπεται από το άρθρο 29 του νόμου 4546/2018 και τίθεται σε ισχύ από 1/1/19 με στόχοτην περαιτέρω διείσδυση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας στις μεταφορές, βάσει της ευρωπαϊκής πολιτικής. Έτσι από 1/1/19, περίπου 1,5% αιθανόλης βιολογικής προέλευσης και άρα ανανεώσιμης θα περιέχεται στην αμόλυβδη βενζίνη στην ελληνική αγορά.
Οι εταιρίες διύλισης και εμπορίας πετρελαιοειδών έχουν επιφορτιστεί με την υποχρέωση της ανάμειξης των βενζινών με βιοκαύσιμα, έχοντας επενδύσει σημαντικά κεφάλαια. Πρακτικά όμως  η εισαγωγή και η διάθεσης των προϊόντων αυτών είναι αδύνατη, λόγω της απουσίας κανονιστικού πλαισίου, που να καθορίζει τον τρόπο διαχείριση της βιοαιθανόλης και των βιοαιθέρων. Ανοιχτός παραμένει ακόμα και ο τρόπος με τον οποίο θα υπολογίζεται η συμμετοχή των βιοκαυσίμων στις βενζίνες. Η ρύθμιση αυτή θα πρέπει να γίνει από το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας,  το οποίο καλείται να καθορίσει εάν ο υπολογισμός θα γίνεται σε ετήσια βάση ή θα είναι σταθερό ποσοστό ανά παρτίδα παραγόμενης βενζίνης.
Οι εταιρίες του κλάδου έχουν από καιρό δραστηριοποιηθεί και ζητούν να καθοριστεί άμεσα ένα νομοθετικό πλαίσιο σοβαρό, πρακτικό και εφαρμόσιμο για τη διαχείριση αυτού του νέου βιοκαυσίμου ,χωρίς τρύπες για τους λαθρεμπόρους.
Ωστόσο οι διαδικασίες και το θεσμικό πλαίσιο για τη σωστή διακίνηση της βιοαιθανόλης φαίνεται να έχουν χαθεί κάπου ανάμεσα στο Χημείο του Κράτους, τις Τελωνειακές Υπηρεσίες και το Υπουργείο Ενέργειας.
Μέχρι την έναρξη εφαρμογής του μέτρου απομένει μόνο ένας μήνας και τα ερωτήματα που υπάρχουν στην αγορά είναι πολλά:
Ποιος κάνει τι στην αλυσίδα διακίνησης;
Πως ελέγχεται και επιβεβαιώνεται πρακτικά και άμεσα η προέλευση και η χρήση της βιοαιθανόλης με όποια μορφή και αν μπαίνει αυτή στο ρεζερβουάρ του καταναλωτή;
Πώς θα ελέγχεται η βιοαιθανόλη για να μην καταλήγει στη βιομηχανία του ποτού όπου εκεί ο ΕΦΚ είναι 24,5 ευρώ το λίτρο έναντι 0,75 ευρώ το λίτρο στη βενζίνη;
Πρέπει να σημειωθεί ότι η χρήση της βιοαιθανόλης (οινοπνεύματος) που παράγεται από σιτηρά, ζαχαροκάλαμο και άλλες ζυμώσεις είναι μία αρκετά διαδεδομένη πρακτική σε άλλες χώρες, όπως στη  Βραζιλία και στην Αμερική, όπου η υπάρχει άφθονη πρώτη ύλη και η παραγωγή είναι φθηνή.
Στην Ε.Ε. η χρήση έγινε  υποχρεωτική για να βοηθήσει στους στόχους μείωσης της εξάρτησης από τα ορυκτά καύσιμα, καθώς και στη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα.
Το ζεστό κλίμα της Ελλάδας περιορίζει τη δυνατότητα χρήσης της βιοαιθανόλης γιατί είναι πτητική και εξατμίζεται πολύ εύκολα, ενώ τυχόν προσμίξεις με νερό/ υγρασία μπορεί να τη διαχωρίσουν από τη βενζίνη. Γι’ αυτό το λόγο στην Ελλάδα υπήρξε καθυστέρηση εφαρμογής του μέτρου έναντι άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Τα προβλήματα αυτά λύνονται τεχνικά τροποποιώντας τις κακές ιδιότητες της αιθανόλης με αιθεροποίηση, δηλαδή τη μετατροπή της σε αιθέρες.