Οι κλιματικοί κίνδυνοι μπορεί να είναι στα πρόθυρα της μείωσης της πιστοληπτικής ικανότητας, ενώ οι αξιολογητές των εκδοτών χρέους περιμένουν να επανεξετάσουν τα μοντέλα αξιολόγησής τους. Οι αναλυτές λένε ότι οι προοπτικές είναι ζοφερές, αλλά πτωτικές για την αγορά ομολόγων με προηγουμένως απροσδόκητη δυναμική.
Τον περασμένο μήνα, η Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή δημοσίευσε το τελευταίο μέρος της 6ης Έκθεσης Αξιολόγησης. Ένα από τα πιο ζοφερά ευρήματα είναι ότι οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής είναι, ήδη, πιο διαδεδομένες και σοβαρές απ’ ότι αναμενόταν. Ειδικότερα, ο πιστωτικός κίνδυνος που σχετίζεται με το κλίμα θα είναι πιο διαδεδομένος από ποτέ. Οι οργανισμοί αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας (ΟΑΠΙ) Fitch Ratings, Moody's και S&P Global Ratings έχουν οι ίδιοι αναγνωρίσει ότι οι περιβαλλοντικοί, κοινωνικοί και κυβερνητικοί κίνδυνοι (ESG), ιδιαίτερα αυτοί που προκαλούνται από την κλιματική αλλαγή, θα υπονομεύουν όλο και περισσότερο τα πιστωτικά προφίλ του εκδότη.
Υποβάθμιση περιουσιών-αύξηση κόστους κεφαλαίου
Έρχονται περισσότερες υποβαθμίσεις αξιολόγησης εάν δεν μετριαστεί η έκθεση σε ευπάθειες του κλίματος. Ειδικότερα, οι βιομηχανίες που εκτίθενται σε μεγάλο βαθμό στους κλιματικούς κινδύνους ενδέχεται να αντιμετωπίσουν αθόρυβη υποβάθμιση της αξίας των περιουσιακών στοιχείων και διαταραχές στις λειτουργίες και τις αλυσίδες εφοδιασμού. Κατά συνέπεια, το κόστος του κεφαλαίου θα μπορούσε να αυξηθεί εάν οι επενδυτές χάσουν την εμπιστοσύνη τους στην ικανότητα της εταιρείας να διαχειριστεί τη μετάβαση σε μια οικονομία χαμηλών εκπομπών άνθρακα.
Το Climate Vulnerability in Corporate Credit Ratings – Discussion Paper του Fitch, το οποίο δημοσιεύτηκε επίσης τον περασμένο μήνα, περιγράφει ένα εργαλείο ελέγχου στη διαδικασία αξιολόγησης που παρέχει μια μακροπρόθεσμη άποψη του κινδύνου μετάβασης για τους επενδυτές. Χρησιμοποιώντας το εργαλείο, η Fitch καταλήγει στο συμπέρασμα ότι έως το 2035, σχεδόν το 20% των παγκόσμιων εταιρειών θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν υποβαθμίσεις αξιολόγησης εάν ένας τέτοιος κίνδυνος αφεθεί αμείωτος. Ωστόσο, μια μελέτη του 2020 έδειξε ότι η πιστοληπτική ικανότητα μιας εταιρείας επηρεαζόταν, ήδη, από την έκθεση σε κλιματικούς κινδύνους , υποδηλώνοντας ότι θα μπορούσαν να σημειωθούν περισσότερες υποβαθμίσεις πριν από το 2035.
Αν και το εργαλείο ελέγχου είναι ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση, σύμφωνα με διεθνείς αναλυτές, μπορούν να γίνουν περισσότερα για να διασφαλιστεί ότι οι αξιολογήσεις πιστοληπτικής ικανότητας αντικατοπτρίζουν επαρκώς τους μακροπρόθεσμους και συστημικούς κινδύνους για το κλίμα σήμερα.
Το Ινστιτούτο Ενεργειακής Οικονομίας και Χρηματοοικονομικής Ανάλυσης (IEEFA) τόνισε σε μια έκθεση ότι ενώ οι ΟΑΠΙ θεωρούν τους κλιματικούς κινδύνους σημαντικούς, αυτοί οι παράγοντες έχουν μικρή επίδραση στις εκχωρημένες αξιολογήσεις πιστοληπτικής ικανότητας λόγω του σχετικά βραχυπρόθεσμου χαρακτήρα της αξιολόγησης .
Εκτίθενται απρόσμενα οι επενδυτές ομολόγων
Επειδή το πρόβλημα υποβαθμίζεται, ένας εκδότης που αντιμετωπίζει αυξημένους κλιματικούς κινδύνους μακροπρόθεσμα μπορεί να αντιμετωπίσει μια απότομη και απότομη αλλαγή αξιολόγησης νωρίτερα από το αναμενόμενο. Ως εκ τούτου, οι επενδυτές ομολόγων, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που δεν δίνουν προτεραιότητα στον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής, εκτίθενται εν αγνοία τους στον αυξανόμενο αντίκτυπο του πιστωτικού κινδύνου που σχετίζεται με το κλίμα.
Ενδέχεται, όπως τονίζεται αρμοδίως, να υπάρχουν προκλήσεις όσον αφορά την ενσωμάτωση των κλιματικών κινδύνων στο συμβατικό μοντέλο αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας και η πλήρης αναθεώρηση θα απαιτούσε χρόνο και προσπάθεια. Ωστόσο, οι ΟΑΠΙ μπορούν να υιοθετήσουν βραχυπρόθεσμες εναλλακτικές λύσεις για να προσαρμοστούν στον μεταβαλλόμενο κόσμο, όπως αξιολογήσεις προσαρμοσμένες στο κλίμα ή η ανάθεση κατάλληλης βαρύτητας στους κλιματικούς κινδύνους ως μέρος του υπάρχοντος συστήματος αξιολόγησης , για να διασφαλιστεί η σταθερότητα και η προβλεψιμότητα της αξιολόγησης μακροπρόθεσμα.
Οι οίκοι αξιολόγησης έχουν προχωρήσει πολύ στην αντιμετώπιση του πιστωτικού κινδύνου για εκδότες χρεών που σχετίζονται με ορυκτά καύσιμα και τομείς. Η έρευνα για τις πιστωτικές προοπτικές της IEEFA από το 2004 έως το 2015 διαπίστωσε ότι οι Fitch, Moody's και S&P θεώρησαν τη βιομηχανία άνθρακα ως πιστωτική θετική, συμπεριλαμβανομένης της θέσης σε λειτουργία εργοστασίων άνθρακα, της αύξησης της παραγωγής, των αποθεμάτων και της ικανότητας για πόρους υδρογονανθράκων.
Τα τελευταία χρόνια, ωστόσο, η IEEFA έχει παρατηρήσει μια αλλαγή στη στάση της. Επί του παρόντος, οι ΟΑΠΙ θεωρούν ότι η βιομηχανία άνθρακα βρίσκεται σε μακροπρόθεσμη πτώση λόγω των κοινωνικών και πολιτικών πιέσεων που προκύπτουν από την προσπάθεια μείωσης των αερίων του θερμοκηπίου. Οι επενδύσεις σε φυσικό αέριο και η συνεχής εξάρτηση από τους υδρογονάνθρακες θεωρούνται, επίσης, ως μακροπρόθεσμοι πιστωτικοί κίνδυνοι.
Αυτά τα παραδείγματα δείχνουν πώς έχουν εξελιχθεί οι προοπτικές των ΟΑΠΙ για την αξιολόγηση των επιχειρήσεων που σχετίζονται με τα ορυκτά καύσιμα τις τελευταίες δύο δεκαετίες. Αυτό που κάποτε θεωρείτο πιστωτικό θετικό θεωρείται τώρα ως δυνητικός πιστωτικός κίνδυνος. Οι οργανισμοί αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας αρχίζουν να εξετάζουν τους κινδύνους που σχετίζονται με το κλίμα, αλλά απαιτείται πιο απτή δράση αξιολόγησης.
Ανάγκη για έγκαιρη προειδοποίηση από τους οίκους
Οι αξιολογήσεις εξακολουθούν να βασίζονται σε μεγάλο βαθμό σε τρέχοντα γεγονότα που περιστρέφονται γύρω από τις αλλαγές πολιτικής και τις δυνάμεις της αγοράς. Αυτό μπορεί να είναι επαρκές για βραχυπρόθεσμους επενδυτές και πιστοληπτικές αξιολογήσεις τριών έως πέντε ετών. Ωστόσο, το σύστημα δεν λειτουργεί καλά για επενδυτές που έχουν μακροπρόθεσμη άποψη, καθώς το υψηλότερο κόστος εκπομπών και οι κίνδυνοι λανθανόντων περιουσιακών στοιχείων, αναχρηματοδότησης, φυσικών γεγονότων και μετάβασης γίνονται όλο και πιο εμφανείς. Υπάρχει ανάγκη να αποτραπούν οι υποβαθμίσεις της αξιολόγησης στην άκρη του γκρεμού και οι σαρωτικές πωλήσεις ομολόγων.
Αυτό απαιτεί βελτιωμένα δεδομένα για το κλίμα, μια πιο διαφοροποιημένη σύνθεση επιτροπών αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας και αναλυτές πιστοληπτικής ικανότητας με τεχνογνωσία στη βιωσιμότητα. Οι επιτροπές θα πρέπει επίσης να διευρύνουν τον χρονικό ορίζοντα της αξιολόγησής τους και να ενσωματώσουν επαρκή ανάλυση των μελλοντικών σεναρίων κερδών ή των αναμενόμενων επιπτώσεων στις ταμειακές ροές από την άποψη του κλιματικού κινδύνου.
Η IEEFA έχει προτείνει ορισμένες προσεγγίσεις για την προσαρμογή, όχι την εκ νέου ανάπτυξη, του μοντέλου αξιολόγησης για την ενσωμάτωση και την αποτελεσματική αντανάκλαση των μακροπρόθεσμων κλιματικών κινδύνων στις αξιολογήσεις πιστοληπτικής ικανότητας σήμερα. Ακριβώς όπως οι εταιρείες και οι διαχειριστές κινδύνου αναμένεται να σκέφτονται μακροπρόθεσμα, οι πρακτικές αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας πρέπει να εξελιχθούν για να διασφαλιστεί ότι και το σύστημα αξιολόγησης είναι βιώσιμο...