Δύο ημέρες νωρίτερα, στις 16 Ιουνίου αντί για τις 18, αναχωρεί για την Αγία Πετρούπολη ο υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης Παναγιώτης Λαφαζάνης, προκειμένου να προετοιμάσει τις διαδικασίες για την υπογραφή του Μνημονίου με την Ρωσία για τον αγωγό Greek Stream, αψηφώντας τη δυσαρέσκεια της ΕΕ και των ΗΠΑ για τις στενές σχέσεις που καλλιεργούν Αθήνα και Μόσχα.
Το μνημόνιο αναμένεται να υπογραφεί κατα την επίσκεψη του Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα στην Αγία Πετρούπολη, στις 18 -20 Ιουνίου, στο πλαίσιο του Διεθνούς Οικονομικού Φόρουμ.
Τόσο οι Βρυξέλλες όσο και η Ουάσιγκτον έχουν επανειλημμένα διαμηνύσει στην ελληνική κυβέρνηση την αντίθεσή τους στον αγωγό, καθώς κεντρική τους πολιτική είναι η μείωση της εξάρτησης από τη Ρωσία. Ωστόσο η Αθήνα εξακολουθεί να επιμένει στο ¨ρωσικό χαρτί¨ και δείχνει να ποντάρει σε αυτό στην πιο κρίσιμη ίσως φάση των διαπραγματευσεων με τους δανειστές και ενώ η κρίση στην Ουκρανία βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη.
Ο πρόεδρος του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτζ έθεσε θέμα αλληλεγγύης από την ελληνική κυβέρνηση, όταν εκείνη ζητεί αλληλεγγύη από τους Ευρωπαίους και κατανόησης στη κοινή υρωπαϊκή πολιτική, ενώ η Εσθονία απείλησε ότι μπορει να μην ψηφίσει το ελληνικό πακέτο -αν τελικώς καταλήξουν σε συμφωνία οι διαπραγματεύσεις- λόγω της προσέγγισης Αθήνας- Μόσχας. Αμερικανός αξιωματούχος άφησε να εννοηθεί ότι η στάση της Ουάσιγκτον στο ΔΝΤ θα μπορούσε να είναι πιο θετική για τις ελληνικές επιδιώξεις αν η Αθήνα εγκατέλειπε το πρότζεκτ, ενώ ο Αμος Χοχστάιν, υψηλόβαθμος αξιωματούχος του υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ, αρμόδιος για τις διεθνείς ενεργειακές υποθέσεις δήλωσε ευθέως ότι ο αγωγός αυτός δεν πρέπει να γίνει.
Ακόμα και οι σχέσεις με τους Αζέρους έχουν διαταραχθεί, οι οποίοι δεν κρύβουν την ανησυχία τους για τον αγωγό ΤransAdriatic Pipeline, TAP, σε μία περίοδο μάλιστα, που όλα παίζονται για την άλλη ελληνική τους επιλογή, την εξαγορά του ΔΕΣΦΑ. Στο τέλος. Ιουνίου λήγει η εγγυητική επιστολή που είχε καταθέσει η κρατική εταιρία του Αζερμπαΐτζάν, Socar, για την εξαγορά και η εταιρία μπορεί να την αποσύρει χωρίς επιπτώσεις, αν αποφασίσει να εγκαταλείψει το πρότζεκτ, το οποίο επί 1 1/2 χρόνο μπλοκάρε η ΕΕ με διάφορες διαδικασίες.
Ο Greek Stream είναι ο επί ελληνικού εδάφους αγωγός αερίου που θα συνδέει τον ρωσικών συμφερόντων αγωγό Turkish Stream με την Ευρώπη. Για να ολοκληρωθεί η πορεία του αγωγού ως την Ουγγαρία και ενδεχομένως την Αυστρία θα πρέπει να συναινέσουν και οι άλλες ενδιάμεσες χώρες, όπως η πΓΔΜ και η Σερβία. Τόσο το Βελιγράδι όσο και τα Σκόπια έχουν διαμηνύσει ότι δεν προτίθενται να διαταράξουν τις σχέσεις με τις Βρυξέλλες και την Ουάσινγτον για το προτζεκτ. Την ίδια στιγμή η ΕΕ εμφανίζεται να στηρίζει εναν εναλλακτικό αγωγό, τον Εastring, Σλοβακίας- Ρουμανιας- Ουγγαρίας- Βουλγαρίας, με τον οποίο φλερτάρει ακόμα και η Μόσχα.. Σαν να μην έφθαναν όλα αυτά, η Τουρκία, η πρώτη στην αλυσίδα του Τurkish Stream, έθεσε θέματα ΑΟΖ με τη Ρωσία πριν υπογραφεί η συμφωνία Αγκυρας - Μόσχας για το θέμα, ενώ πριν λίγες ημέρες αναβλήθηκε για μία ακόμα φορά η λήψη της επενδυτικής απόφασης για τον αγωγό Ελλάδας- Βουλγαρίας, IGB, το πρώτο σκέλος του λεγόμενου Κάθετου Διαδρόμου, που θα συνδέει τα δίκτυα αερίου απο τη χώρα μας ως την Ουγγαρία.
Η αναβολή για τον IGB, την οποία ο κ. Λαφαζάνης υποβάθμισε ως γεγονός, αποδίδοντάς την σε τεχνικούς λόγους, δεν πέρασε απαρατήρητη ούτε από την κοινοπραξία του ΤΑΡ, ούτε από τη Socar, εκ των βασικών μετόχων του ΤΑΡ : Ο ¨Κάθετος Διάδρομος¨ θα τροφοδοτείται από τον ΤΑΡ, ο οποίος αντιμετωπίζει ως ευθέως ανταγωνιστικό τον ¨ Turkish Stream" και τις προεκτάσεις του στην Ευρώπη.
Το διακύβευμα είναι τεράστιο τόσο σε πολιτικό επίπεδο, όσο και ενεργειακό. Και η εναλλακτική δίοδος, μία σύνδεση Τουρκίας - Βουλγαρίας δεν είναι καθόλου μακρυά.
