Άλμα 3% για την τιμή του μαύρου χρυσού την Τετάρτη που κινείται μεταξύ 77 – 80 δολάρια το βαρέλι μετά την δολοφονία του πολιτικού ηγέτη της Χαμάς, εξέλιξη που προκαλεί ανησυχίες για κλιμάκωση της έντασης στην Μέση Ανατολή. Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου μόλις πήρε ένα τεράστιο ρίσκο, σημειώνει ανάλυση των Financial Τimes. Μέσα σε λίγες ώρες, οι ισραηλινές δυνάμεις εξαπέλυσαν αεροπορική επιδρομή στη Βηρυτό με στόχο έναν ανώτερο διοικητή της Χεζμπολάχ, το λιβανέζικο μαχητικό κίνημα, και έχουν κατηγορηθεί από τη Χαμάς και το Ιράν ότι δολοφόνησαν τον πολιτικό ηγέτη της παλαιστινιακής ομάδας σε επίθεση στην Τεχεράνη.

Το Ισραήλ δήλωσε ότι σκότωσε τον Φουάντ Σουκρ, έναν διοικητή της Χεζμπολάχ που θεωρείται ότι είναι κοντά στον αρχηγό της οργάνωσης, Χασάν Νασράλα. Ωστόσο, δεν σχολίασε το χτύπημα που σκότωσε τον Ισμαήλ Χανίγια, τον πολιτικό ηγέτη της Χαμάς. Συνήθως ούτε αρνείται ούτε επιβεβαιώνει στοχευμένες δολοφονίες στο Ιράν.

Ο Νετανιάχου αναμφίβολα στοιχηματίζει ότι τα χτυπήματα θα στείλουν ένα μήνυμα αποτροπής στους εχθρούς της χώρας του, ενώ θα συσπειρώσει τους Ισραηλινούς μετά από μήνες πολιτικής αναταραχής. Αλλά είναι ένα στοίχημα υψηλού ρίσκου, που δημιουργεί τον κίνδυνο να πυροδοτηθεί ολοκληρωτικός πόλεμος στη Μέση Ανατολή, αυτό που φοβούνται πολλοί μετά την επίθεση της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου και την επακόλουθη επίθεση του Ισραήλ στη Γάζα.

Το Ισραήλ απειλούσε με αντίποινα από τότε που μια επίθεση με ρουκέτα στα κατεχόμενα Υψίπεδα του Γκολάν το Σάββατο σκότωσε 12 νεαρούς σε ένα γήπεδο ποδοσφαίρου, για την οποία τόσο το ίδιο όσο και οι ΗΠΑ κατηγόρησαν τη Χεζμπολάχ. Αλλά η επίθεση κατά ενός από τους κορυφαίους βοηθούς του Νασράλα στην καρδιά της Χεζμπολάχ στη Βηρυτό ήταν στην κορυφή της κλίμακας των αναμενόμενων απαντήσεων.

Είναι η πρώτη φορά που το Ισραήλ εξαπολύει πλήγμα κατά της Χεζμπολάχ στην πρωτεύουσα του Λιβάνου από τις 7 Οκτωβρίου και ο Σουκρ ήταν ο πιο υψηλόβαθμος ηγέτης της οργάνωσης που το Ισραήλ έχει σκοτώσει εδώ και χρόνια (σ.σ. η Χεζμπολάχ δεν έχει επιβεβαιώσει τον θάνατό του).

Η δολοφονία του Χανίγια, λίγο αφότου συναντήθηκε με ξένους αξιωματούχους που παρευρέθηκαν στην ορκωμοσία του νέου προέδρου του Ιράν, ανέβασε το διακύβευμα σε ένα νέο επίπεδο. Η επίθεση επιφέρει ένα τσουχτερό, ταπεινωτικό πλήγμα όχι μόνο στη Χαμάς αλλά και στην Ισλαμική Δημοκρατία σε μια εξαιρετικά ευαίσθητη στιγμή.

Έδειξε επίσης ότι το Ισραήλ -το οποίο δεν έχει κρύψει την προθυμία του να στοχεύσει τους ηγέτες της Χαμάς όπου κι αν βρίσκονται- είναι έτοιμο να επιμείνει ακόμη και όταν οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους επιδιώκουν απεγνωσμένα αποκλιμάκωση. Η περιοχή βρίσκεται τώρα σε αναμμένα κάρβουνα καθώς αναμένει την απάντηση της Χεζμπολάχ, του προστάτη της, του Ιράν, και του λεγόμενου «άξονα αντίστασης», ενός δικτύου μαχόμενων ομάδων που υποστηρίζονται από το Ιράν. Ο Ανώτατος Ηγέτης του Ιράν, Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ, έσπευσε να απειλήσει το Ισραήλ με τη δέσμευσή του να «εκδικηθεί το αίμα [του Χανίγια]».  

Ποιος ήταν ο Χανίγια

Ο πολιτικός ηγέτης της Χαμάς, ο Ισμαήλ Χανίγια, που δολοφονήθηκε σήμερα στο Ιράν, προσέλκυσε πάνω τους τους προβολείς σε διεθνές επίπεδο το 2006, όταν έγινε πρωθυπουργός της Παλαιστινιακής Αρχής, μετά την απρόσμενη νίκη του κινήματός του στις εκλογές.

Συνηγορούσε για καιρό υπέρ του συμβιβασμού του ένοπλου αγώνα με την πολιτική μάχη στην οργάνωσή του και λέγεται πως είχε καλλιεργήσει καλές σχέσεις με τους ηγέτες αρκετών άλλων παλαιστινιακών κινημάτων.

Ο 62χρονος ζούσε αυτοεξόριστος στο Κατάρ και στην Τουρκία.

Γιος οικογένειας προσφύγων από την πόλη που ονομάζεται Ασκαλέν στα αραβικά (Ασκελόν στα εβραϊκά), μερικά χιλιόμετρα βόρεια από τη Λωρίδα της Γάζας, άρχισε την πολιτική του δράση στην οργάνωση φοιτητών των Αδελφών Μουσουλμάνων στο Ισλαμικό Πανεπιστήμιο της Γάζας, εκεί όπου γεννήθηκε η Χαμάς. Ήταν μέλος της ένωσης φοιτητών του Ισλαμικού Πανεπιστημίου το 1983 και το 1984.

Τρία χρόνια αργότερα, εντάχθηκε στη Χαμάς με την ίδρυσή της, ενώ ξεσπούσε η πρώτη Ιντιφάντα, η παλαιστινιακή εξέγερση η οποία θα διαρκούσε μέχρι το 1993. Κατά τη διάρκεια της περιόδου αυτής, ο Ισμαήλ Χανίγια φυλακίστηκε επανειλημμένα από τις αρχές του Ισραήλ κι είχε εκτοπιστεί για έξι μήνες στον νότιο Λίβανο.

Προσέλκυσε τη διεθνή προσοχή το 2006, όταν ανέλαβε πρωθυπουργός της Παλαιστινιακής Αρχής, μετά την απρόσμενη νίκη του ισλαμιστικού κινήματος στις βουλευτικές εκλογές.

Αφού ανέλαβε επικεφαλής κυβέρνησης ενότητας, δεσμεύτηκε να εργαστεί για την ίδρυση παλαιστινιακού κράτους «στη Δυτική Όχθη και στη Λωρίδα της Γάζας, με πρωτεύουσα την Ιερουσαλήμ», επιλέγοντας να πάει αντίθετα στο ρεύμα, καθώς η Χαμάς στον επίσημο λόγο της τότε δεν αναγνώριζε τα σύνορα αυτά.

Όμως ήταν επί των ημερών του που ξέσπασε, το 2007, ο μίνι-εμφύλιος ανάμεσα στη Χαμάς και την Παλαιστινιακή Αρχή. Το παλαιστινιακό ισλαμιστικό κίνημα κατέλαβε την εξουσία στη Λωρίδα της Γάζας έπειτα από πολύνεκρες εχθροπραξίες. Η σύγκρουση συνεχίζει ως ακόμη και σήμερα να τροφοδοτεί τη διένεξη ανάμεσα στη Χαμάς και τη Φάταχ.

Η συγκατοίκησή του με τη Φάταχ, την παράταξη του προέδρου Μαχμούντ Αμπάς, ήταν βραχεία. Η Χαμάς την έδιωξε από τον θύλακο διά της βίας το 2007, δυο χρόνια μετά την ανακοίνωση του Ισραήλ πως προχωρούσε μονομερώς στην αποχώρηση από την μικρή περιοχή όπου επέβαλε κατοχή για δεκαετίες.

Ο Ισμαήλ Χανίγια εξελέγη επικεφαλής του πολιτικού γραφείου της Χαμάς το 2017, διαδεχόμενος τον Χάλεντ Μεσάαλ, επίσης εξόριστο στο Κατάρ.