Χωρίς τις προτάσεις για το πραγματικό άνοιγμα της αγοράς ηλεκτρισμού στην Ελλάδα που ίσως θα περίμενε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φαίνεται ότι έκλεισε η συνάντηση που είχε χθες στις Βρυξέλλες ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ΔΕΗ Μανώλης Παναγιωτάκης με τον Επίτροπο Κλιματικής Δράσης και Ενέργειας Μιγκέλ Αρίας Κανιέτε και την Επίτροπο Ανταγωνισμού Μαγκρίτ Βεστάγκερ. Ο κ. Παναγιωτάκης έδειξε να υπερασπίζεται την παρούσα θέση της ΔΕΗ, λέγοντας ότι δεν μονοπωλεί την αγορά, τη στιγμή που επανειλημμένα η Κομισιόν έχει κατηγορήσει την επιχείρηση για δεσπόζουσα θέση και το μονοπώλιο στον λιγνίτη. Ζήτησε τη δωρεάν χορήγηση δικαιωμάτων εκπομπών ρύπων, τη σταδιακή κατάργηση των κινήτρων για τις ΑΠΕ και τάχθηκε αναφανδόν υπέρ της αναδιοργάνωσης της αγοράς ηλεκτρισμού στο πρότυπο του target model, του νέου ευρωπαϊκού μοντέλου, χωρίς όμως ιδιαίτερη αναφορά στα ενδιάμεσα βήματα.
Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία του κ. Κανιέτε, ο οποίος παρέθεσε χθες γεύμα εργασίας στους εκπροσώπους εταιριών ηλεκτρισμού της Ευρώπης.
Τα ανοικτά μέτωπα, με την απελευθέρωση της αγοράς λιγνίτη, το μοντέλο “ΝΟΜΕ” με τις δημοπρασίες λιγνιτικής και υδροηλεκτρικής ενέργειας κλπ φαίνεται ότι παρέμειναν ανοικτά. Ας σημειωθεί ότι οι θεσμοί, στην πρόταση των αρχών Ιουνίου, είχαν συμπεριλάβει στα προαπαιτούμενα για τη συμφωνία μέτρα όπως η πώληση της “μικρής ΔΕΗ” και του ΑΔΜΗΕ
Ο κ. Παναγιωτάκης δήλωσε ότι το μερίδιο της ΔΕΗ στην ηλεκτροπαραγωγή έχει περιοριστεί στο 61%, και χαρακτήρισε “εξαιρετικά άδικο και αβάσιμο να κατηγορείται η ΔΕΗ ότι μονοπωλεί την αγορά”. Κεντρικός μας στόχος είναι η μείωση των τιμών ηλεκτρισμού σε συνδυασμό με την ασφάλεια εφοδιασμού της χώρας, είπε. Δήλωσε ότι η ΔΕΗ είναι υπέρ ενός συνολικού ανασχεδιασμού και του Target Model ( το νέο ευρωπαϊκό μοντέλο λειτουργίας της αγοράς). Υπογράμμισε πάντως ότι πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ότι οι γενικές αλλαγές μπορεί σε επίπεδο χώρας με συγκεκριμένες ιδιαιτερότητες να μην οδηγούν σε επιθυμητά αποτελέσματα.
Για το κόστος ρύπων, ο κ. Παναγιωτάκης έθεσε το αίτημα της ΔΕΗ για δωρεάν χορήγηση δικαιωμάτων εκπομπών CO 2. Τόνισε ότι το 2014 το ΑΕΠ της χώρας ήταν μικρότερο του 60% του μέσου όρου της ΕΕ και αφετέρου οι γειτονικές χώρες, εκτός της Ιταλίας, δεν έχουν υποχρεώσεις αγοράς δικαιωμάτων εκπομπής διοξειδίου του άνθρακα, με αποτέλεσμα τον αθέμιτο ανταγωνισμό και την υπέρμετρη αύξηση των εισαγωγών ηλεκτρισμού σε βάρος των εγχώριων μονάδων παραγωγής.
Οσον αφορά στους στόχους για το 2030 σχετικά με τη διείσδυση των ΑΠΕ στο 27% του συνολικού ενεργειακού ισοζυγίου δήλωσε ότι μπορούν να επιτευχθούν αρκεί να συντρέξουν τρεις προϋποθέσεις : H σημαντική εξοικονόμηση ενέργειας, η ορθολογική χρήση ηλεκτρισμού με μείωση στην οικιακή κατανάλωση και την αύξηση της χρήσης του ηλεκτρισμού στις μεταφορές, και τέλος οι ηλεκτρικές διασυνδέσεις των νησιών.
“Ρυθμίσεις και κίνητρα (για τις ΑΠΕ) εκτός των όρων της αγοράς, δεν χρειάζονται και πρέπει σταδιακά να καταργηθούν, ιδιαίτερα σε χώρες όπως η Ελλάδα, που λόγω κλιματικών συνθηκών είανι προνομιούχος για την ανάπτυξη των ΑΠΕ” δήλωσε, προσθέτοντας ότι οι ΑΠΕ και ιδιαίτερα οι ώριμες τεχνολογίες μπορούν και πρέπει να αναπτυχθούν σημαντικά χωρίς τα τεράστια σφάλματα του παρελθόντος.
Τέλος, ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος τάχθηκε κατά των μεταβατικών ΑΔΙ, ενός μηχανισμού στην αγορά χονδρικής για την αποζημίωση των ηλεκτροπαραγωγικών μονάδων. “Είναι προφανές ότι δεν χρειάζονται ΑΔΙ προς το παρόν, ούτε για λόγους ευελιξίας” υποστήριξε, επικαλούμενος την υπερεπάρκεια της διαθέσιμης ισχύος, συνεπεία αφενός της μείωσης της ζήτησης ηλεκτρισμού και αφετέρου λόγω της μεγάλης διείσδυσης των ΑΠΕ.
Ωστόσο, η ίδια η κυβέρνηση στις προτάσεις που είχε καταθέσει στις αρχές Ιουνίου προς τους δανειστές, στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης, είχε δηλώσει ότι για την περίοδο Μαΐου- Οκτωβρίου θα πληρώνονταν τα ΑΔΙ προς τις μονάδες, στο πλαίσιο ενός μεταβατικού μηχανισμού..
Σε μεσομακροπρόθεσμη βάση, ο κ. Παναγιωτάκης έδειξε να ευνοεί το νέο σύστημα των ΑΔΙ, όπως αυτό τείνει να διαμορφωθεί στην ΕΕ . Οπως είπε, “Στο μέλλον, όταν χρειαστούν, πρέπει να πληρούν δύο θεμελιώδεις αρχές : Nα διατίθενται με τρόπο αντικειμενικό και τεχνολογικά ουδέτερο, δηλαδή να αμείβονται όλες οι μονάδες που παρέχουν επάρκεια ισχύος στο σύστημα και η τιμή τους να προκύπτει μέσα από αγοραστικούς μηχανισμούς – προσφορά και ζήτηση, πχ μειοδοτικοί διαγωνισμοί ισχύος.”