Tην παροχή φορολογικών και άλλων κινήτρων για την εγκατάσταση συστημάτων ηλιοθερμίας σε δημόσια και ιδιωτικά κτίρια προτείνει ο πρόεδρος της ΚΕΕ και του ΕΒΕΑ κ. Κωνσταντίνος Μίχαλος, με στόχο την ενίσχυση της ελληνικής βιομηχανίας ηλιακής ενέργειας, που αποτελεί έναν από τους δυναμικότερους κλάδους της ελληνικής οικονομίας.

Ο κ. Μίχαλος, απευθύνοντας χαιρετισμό στη γενική συνέλευση της Ένωσης Βιομηχανιών Ηλιακής Ενέργειας (ΕΒΗΕ), τόνισε ότι οι επιχειρήσεις του κλάδου παρά τις δυσκολίες συνεχίζουν να παράγουν αξία για την ελληνική οικονομία.

Η βιομηχανία των θερμικών ηλιακών συστημάτων παράγει το σύνολο των προϊόντων της στην Ελλάδα και εξάγει το 50% της παραγωγής της, ενώ διακρίνεται διεθνώς για την τεχνογνωσία και την καινοτομία που διαθέτει.

Ο κλάδος ενσωματώνει το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός νέου, υγιούς αναπτυξιακού προτύπου για την ελληνική οικονομία. Μπορεί και πρέπει να βασιστεί στην επιχειρηματικότητα, στη διεθνώς ανταγωνιστική παραγωγή, στην εξωστρέφεια, στην καινοτομία, στη βιώσιμη ανάπτυξη.

Ο στόχος αυτός απαιτεί προφανώς γενναίες μεταρρυθμίσεις και στοχευμένα μέτρα, από την πλευρά της Πολιτείας. Απαιτεί κατ’ αρχήν μέτρα και πολιτικές, για τη στήριξη των κλάδων οι οποίοι ήδη πρωτοπορούν στην εφαρμογή του νέου μοντέλου:

-παροχή φορολογικών και άλλων κινήτρων για την εγκατάσταση συστημάτων ηλιοθερμίας σε δημόσια και ιδιωτικά κτίρια

-αποτελεσματική εποπτεία της αγοράς και η προστασία του υγιούς ανταγωνισμού
-παροχή ουσιαστικής βοήθειας σε θέματα εξωστρέφειας και δικτύωσης

Είναι δράσεις στις οποίες οφείλει να επενδύσει η Πολιτεία, όχι μόνο για να ενισχύσει τη βιομηχανία ηλιακής ενέργειας, αλλά και για να προωθήσει την εξοικονόμηση πόρων και την επίτευξη των περιβαλλοντικών στόχων στους οποίους έχει δεσμευθεί η χώρα.

Πέραν όμως των κλαδικών πολιτικών, είναι απαραίτητη η διαμόρφωση ενός ευνοϊκότερου επιχειρηματικού περιβάλλοντος στη χώρα. Δεν είναι δυνατό να γίνεται κουβέντα για ανταγωνιστική βιομηχανική παραγωγή στην Ελλάδα όταν κάθε μέρα επιβάλλονται νέοι φόροι σε βάρος των επιχειρήσεων, όταν προωθείται με επιμονή η αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών, όταν η τραπεζική χρηματοδότηση παραμένει δυσεύρετη και ακριβή, όταν η κίνηση κεφαλαίων εξακολουθεί να υπόκειται σε περιορισμούς. 

Αυτό που χρειάζεται άμεσα η χώρα είναι μια οικονομική και βιομηχανική πολιτική με καθαρά αναπτυξιακό πρόσημο. Χρειάζεται σταθερότητα και σοβαρή διακυβέρνηση, προκειμένου να επιστρέψει η εμπιστοσύνη και η ρευστότητα στο τραπεζικό σύστημα. Χρειάζεται μεταρρυθμίσεις για μια αποτελεσματικότερη δημόσια διοίκηση, για τη δημιουργία συνθηκών πραγματικού ανταγωνισμού στις αγορές, για ένα απλούστερο, διαφανές και δίκαιο θεσμικό πλαίσιο, με ξεκάθαρους κανόνες που θα ισχύουν για όλους.