Βρετανοί επιστήμονες προειδοποιούν ότι, με τη βοήθεια και ενός ισχυρού φαινομένου Ελ Νίνιο στον Ειρηνικό ωκεανό, οι ετήσιες συγκεντρώσεις του διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα θα σπάσουν πλέον φέτος όχι απλώς περιστασιακά αλλά οριστικά το συμβολικό και ψυχολογικό όριο των 400 μερών ανά εκατομμύριο (ppm). Για αρκετές δεκαετίες στο μέλλον, τουλάχιστον για μια γενιά, δεν αναμένεται να υποχωρήσουν ξανά κάτω από αυτό το όριο.
Όπως αναφέρει το ΑΜΠΕ, οι επιστήμονες του Κέντρου Χάντλεϊ της βρετανικής Μεωτεωρολογικής Υπηρεσίας και του Πανεπιστημίου του Έξετερ, με επικεφαλής τον καθηγητή Ρίτσαρντ Μπετς, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό για θέματα κλιματικής αλλαγής "Nature Climate Change".
Οι κλιματολόγοι δήλωσαν ότι οι εκπομπές διοξειδίου που καταγράφονται στον σταθμό μετρήσεων στο ηφαίστειο Μάουνα Λόα στη Χαβάη (το κυριότερο σημείο αναφοράς για τις μετρήσεις του διοξειδίου παγκοσμίως), προβλέπεται να αυξηθούν φέτος με ετήσιο ρυθμό ρεκόρ 3,1 ppm, έναντι μέσου ετήσιου όρου 2,1 ppm.
Για το 2016 οι μετρήσεις όλων των μηνών αναμένεται να βρίσκονται στη Χαβάη πάνω από τα 400 ppm. Το 2015 οι μετρήσεις τριών μηνών ήσαν κάτω από τα 400 ppm. Το 1958, όταν άρχισαν οι μετρήσεις στη Μάουνα Λόα, το επίπεδο του διοξειδίου ήταν 315 ppm.
Οι ερευνητές δήλωσαν ότι το φράγμα -σε ετήσια βάση- του ορίου των 400 ppm στον σημαντικό σταθμό παρατήρησης της Χαβάης έσπασε ένα έτος νωρίτερα από ό,τι αναμενόταν, πράγμα που αποτελεί προειδοποίηση για τις μελλοντικές τάσεις της κλιματικής αλλαγής.
«Από τη στιγμή που σπάει το όριο αυτό, το διοξείδιο χρειάζεται πολύ χρόνο για να αφαιρεθεί από την ατμόσφαιρα μέσω φυσικών διαδικασιών», δήλωσε ο Μπετς, σύμφωνα με το BBC και τη «Γκάρντιαν». «Ακόμη κι αν μειώσουμε τις εκπομπές, οι συγκεντρώσεις διοξειδίου δεν θα πέσουν για πολύ καιρό, συνεπώς είπαμε αντίο στις μετρήσεις κάτω από τα 400 ppm στη Χαβάη», πρόσθεσε.
Σύμφωνα με τη Διακυβερνητική Επιτροπή του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή, τα επίπεδα του διοξειδίου πρέπει να σταθεροποιηθούν το πολύ στα 450 ppm για να υπάρξει ελπίδα ότι η άνοδος της θερμοκρασίας δεν θα ξεπεράσει το 'κατώφλι' των δύο βαθμών Κελσίου, κάτι που θα είχε καταστροφικές συνέπειες. Μια τέτοια συγκράτηση στα 450 ppm απαιτεί μείωση των εκπομπών διοξειδίου κατά 40% έως 70% μέχρι το το 2050, σε σχέση με τα επίπεδα του 2010, καθώς και μηδενικές εκπομπές, στη συνέχεια, έως το τέλος του αιώνα μας.
Όμως, παρά τη συμφωνία κορυφής του Παρισιού, πέρυσι τον Δεκέμβριο και τη σταδιακή επέκταση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας διεθνώς, η Γη ολοταχώς κινείται για να σπάσει το φράγμα των 450 ppm και των δύο βαθμών Κελσίου.
«Θα μπορούσαμε να περάσουμε τα 450 ppm σε περίπου 20 χρόνια. Αν αρχίσουμε να μειώνουμε τις εκπομπές, θα καθυστερήσουμε αυτή τη στιγμή, αλλά αν συνεχίσουμε όπως τώρα, μπορεί η υπέρβαση των 450 ppm να συμβεί νωρίτερα και από τα 20 χρόνια» δήλωσε ο Μπετς.
Οι συγκεντρώσεις διοξειδίου στην ατμόσφαιρα εμφανίζουν εποχικές διακυμάνσεις, με ετήσια κορύφωση τον Μάιο (407,7 ppm φέτος) και ναδίρ τον Σεπτέμβριο (401,5 ppm πέρυσι). Η τελευταία φορά που το διοξείδιο ήταν για καιρό πάνω από τα 400 ppm, ήταν πριν από τρία έως πέντε εκατομμύρια χρόνια, όταν δεν υπήρχαν ακόμη άνθρωποι.
Ο όρος ppm αναφέρεται στον αριθμό των μορίων του διοξειδίου για κάθε ένα εκατομμύριο συνολικά μόρια στην ατμόσφαιρα. Όπως είπε ο Μπετς, «δεν υπάρχει κάτι μαγικό με τον αριθμό 400 ppm. Δεν περιμένουμε να συμβεί κάτι ξαφνικά. Όμως είναι ένα ορόσημο, που μας θυμίζει πόσο επηρεάζουμε το σύστημα του κλίματος», ανέφερε ο Μπετς.
