Ειδικότερα, οι εργοδότες με την καθιερωμένη εβδομαδιαία ανάλυσή τους, επικεντρώνονται στο κεφάλαιο των αποκρατικοποιήσεων και της αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας. Ασκούν κριτική στις προηγούμενες κυβερνήσεις για το γεγονός της καθυστέρησης των αποκρατικοποιήσεων όπως επίσης και των επιλογών πώλησης εταιριών με καθαρά εισπρακτική λογική: “Η προβληματική κατάσταση του πλαισίου αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας επιδεινώθηκε τα προηγούμενα χρόνια λόγω της εισπρακτικής λογικής που επιβλήθηκε στις “μνημονιακές” αποκρατικοποιήσεις με κύριο στόχο το άμεσο δημοσιονομικό όφελος. Παραμελήθηκε η παράμετρος ότι διάγουμε μια περίοδο κατά την οποία η εδραιωμένη έλλειψη αξιοπιστίας των ελληνικών κυβερνήσεων σε συνδυασμό με την ασφυξία της αγοράς σε μια (δήθεν) ενιαία αγορά χρηματοοικονομικών υπηρεσιών έχουν εξαφανίσει το επενδυτικό ενδιαφέρον και εξευτελίσει τις τιμές κάθε στοιχείου ενεργητικού”, τονίζει ο ΣΕΒ υπογραμμίζοντας τα λάθη στις επιλογές για την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας:

“Στα χρόνια της κρίσης παρέμεινε ανύπαρκτη η ανάλυση των έμμεσων επιπτώσεων που έχει η διαχείριση ενός δημοσίου πόρου, είτε αποτελεί τηλεοπτικό φάσμα είτε αποτελεί υποδομή, από έναν ιδιώτη. Αντίστοιχα, συνεχίζει να απουσιάζει μια συζήτηση για τις ασφαλιστικές δικλίδες που πραγματικά χρειάζονται, κατά περίπτωση, ώστε να είναι εφικτός ο συνδυασμός της προστασίας του δημοσίου συμφέροντος και της διαχειριστικής αποτελεσματικότητας που προσφέρει ο ιδιωτικός τομέας”.

ΔΕΣΦΑ

Ως τέτοια περίπτωση ο ΣΕΒ αναφέρει την αποκρατικοποίηση του ΔΕΣΦΑ:

“Χαρακτηριστικό παράδειγμα που επηρεάζει άμεσα την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής βιομηχανίας είναι η περίπτωση της ΔΕΣΦΑ. Το προηγούμενο διάστημα υπήρξαν θετικές εξελίξεις σε ό,τι αφορά τη μείωση του κόστους φυσικού αερίου για τη βιομηχανική παραγωγή. Η κατάργηση του ΕΦΚ στο φυσικό αέριο που χρησιμοποιείται για την ηλεκτροπαραγωγή, η παράλληλη μείωση του ΕΦΚ στο Φυσικό Αέριο (Φ.Α.) που χρησιμοποιείται από τη βιομηχανία για κατανάλωση (και όχι μόνο), η εφαρμογή των συμβάσεων διακοψιμότητας, η πρόσφατη αλλαγή των όρων τιμολόγησης της πρόσβασης στο δίκτυο μεταφοράς Φ.Α. αποτελούν σωρευτικά κρίσιμες παρεμβάσεις στήριξης της «Ελλάδας που παράγει και εξάγει», σχολιάζουν οι βιομήχανοι χωρίς να παραβλέπουν τις καθυστερήσεις στην απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας: “Υπολείπεται βέβαια η δρομολόγηση κρίσιμων επιλογών πολιτικής, που έχουν ήδη καθυστερήσει αρκετά, και θα συμβάλλουν καθοριστικά στο στόχο μιας πραγματικά απελευθερωμένης αγοράς ενέργειας στη χώρα μας, όπου ο κάθε καταναλωτής και ιδιαίτερα η βιομηχανία θα έχει τη δυνατότητα να επιλέγει τον προμηθευτή της, στο πλαίσιο διμερών συμβάσεων”.

Ο ΣΕΒ τονίζει δε: “Επιπροσθέτως έχει σημασία να τονιστεί η ανάγκη τήρησης όρων και συμφωνιών έτσι ώστε να υπάρχει εμπιστοσύνη επενδυτών και κράτους, καθώς και η ταχεία προώθηση των ιδιωτικοποιήσεων ειδικά στις περιπτώσεις στις οποίες η ιδιωτική διαχείριση θα συμβάλλει στην βελτίωση της ανταγωνιστικής λειτουργίας υποδομών για την «Ελλάδα που παράγει και εξάγει». Υπό το πρίσμα αυτό και παρότι η διαφαινόμενη κατάληξη του διαγωνισμού για τη ΔΕΣΦΑ προκαλεί αναστάτωση στο πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων, το γεγονός ότι ειδικά σε αυτή την περίπτωση αποτρέπεται μια αύξηση της τάξεως του 65% στα τέλη διέλευσης φυσικού αερίου, είναι κάτι που θα επηρεάσει θετικά και την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής βιομηχανικής παραγωγής”.

“Made in Greece”

Ο ΣΕΒ εξηγεί αυτή τη θέση του: “Όλα τα παραπάνω σχετίζονται άμεσα με την αναγέννηση του «Made in Greece», η οποία δεν είναι υπόθεση μόνο των μεγάλων ή και των μικρών επιχειρήσεων καθώς είναι υπόθεση και των δυο μαζί. Για να συμβεί πραγματικά και να λειτουργήσει ως μοχλός κατανομής της ανάπτυξης σε όλη την κοινωνία με ισορροπημένο τρόπο θα πρέπει να αρθούν τα κρίσιμα αντικίνητρα και για τους μεν και για τους δε.” Και οι επιχειρηματίες ζητούν: “Συνεπώς πρέπει να υπάρξουν, ενδεικτικά, πρωτοβουλίες από την κυβέρνηση και τους θεσμούς με στόχο τη βελτίωση της μη μισθολογικής ανταγωνιστικότητας και του κόστους ενέργειας των επιχειρήσεων. Και βέβαια ισχύει το ίδιο και για άλλα τμήματα της παραγωγικής βάσης, που εξαρτώνται από τις υπηρεσίες δικτύων και από τη φύση τους έχουν ιδιότητες μονοπωλίου. Η επίτευξη μιας εποικοδομητικής ισορροπίας ανάμεσα στην αυξημένη παραγωγικότητα των δικτύων αυτών, όταν τα διαχειρίζεται ο ιδιωτικός τομέας και τους όρους εποπτείας και λειτουργίας που ορίζει το κράτος αποτελεί σημαντική πρόκληση για το σύνολο της οικονομίας. Η επίτευξη μιας τέτοιας ισορροπίας πρέπει να αντανακλάται και στους σχετικούς διαγωνισμούς, όποτε διενεργούνται, εφόσον η κοινωνία και η οικονομία θέλουν να αποκομίσουν τα μέγιστα διαχρονικά, άμεσα και έμμεσα, οφέλη μιας ανταγωνιστικής παραγωγικής βάσης”.

Παραδείγματα προς μίμηση

Ο ΣΕΒ αναφέρεται επίσης και σε επιτυχημένα παραδείγματα αποκρατικοποιήσεων και αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας. Όπως περιγράφει:

“Ενδεικτικά, δεν πρέπει να λησμονούμε ότι τα οφέλη συνολικά της οικονομίας και κατά προέκταση του κράτους από την διαχείριση του λιμανιού του Πειραιά από την Cosco (Δελτία 12/5/2016, 2/7/2015) ξεπερνάνε διαχρονικά το τίμημα που έχει εισπράξει το κράτος: Επενδύσεις, εισφορές εργαζομένων, φόροι κατανάλωσης που καταβάλλουν αυτοί οι εργαζόμενοι, μείωση των δαπανών του κράτους για τη στήριξη ανέργων λόγω των προσλήψεων καθώς οι εργασίες του λιμανιού που αυξάνονται, δείχνουν την έκταση των έμμεσων επιπτώσεων πρώτου βαθμού. Η καλύτερη λειτουργία του λιμανιού, χωρίς απρόβλεπτες διακοπές, αποτελεί μια σημαντική μείωση κόστους και αβεβαιότητας για τις εξαγωγικές επιχειρήσεις, με θετικές επιπτώσεις σε πολύ ευρύτερη κλίμακα και σε όλη τη χώρα”.

Υπάρχουν και άλλα παραδείγματα επιτυχημένων προσπαθειών αξιοποίησης δημόσιας περιουσίας στην Ελλάδα, λέει ο ΣΕΒ: “Όποιος χρησιμοποιεί την Αττική Οδό, το Αεροδρόμιο Αθηνών, τη γέφυρα Ρίο-Αντίρριο και – οριακά ακόμα το Μετρό που πλέον δείχνει τα πρώτα σημάδια της κρατικής κακοδιαχείρισης- για λίγο ξεχνάει ότι βρίσκεται στην Ελλάδα της κρίσης, των αδύναμων θεσμών και της χαμηλής ποιότητας διακυβέρνησης. Οι δημοπρασίες φάσματος κινητής τηλεφωνίας εισήγαγαν τον ανταγωνισμό σε μια νέα αγορά τη δεκαετία του ‘90, δρομολογώντας τη μετάβαση της χώρας στη σύγχρονη εποχή των τηλεπικοινωνιών εκεί που το κρατικό μονοπώλιο είχε αποτύχει να αξιοποιήσει τους υφιστάμενους δημόσιους πόρους προς όφελος του καταναλωτή και της παραγωγικής οικονομίας – οι νεότεροι δεν θα θυμούνται τις αγγελίες «πωλείται τηλέφωνο» καθώς οι χρόνοι αναμονής για μια εξαιρετικά γραφειοκρατική νέα σύνδεση σταθερού τηλεφώνου συχνά ξεπερνούσαν τη δεκαετία...”