Tον προσδιορισμό ορισμένων προδιαγραφών που θα επιτρέπουν την καλύτερη διαχείριση του ρίσκου ή την τυποποίηση ορισμένων πράσινων συμβολαίων, τη συμμετοχή του Χρηματιστηρίου Ενέργειας και την επιβολή περιορισμών στις ενδοομιλικές συναλλαγές με πράσινα PPA προτείνει, κατά κύριο λόγο, ο ΣΠΕΦ (σύνδεσμος παραγωγών με φωτοβολταϊκά), όπως προκύπτει από το κείμενο που κατέθεσε στη ΡΑΕ για τη θέσπιση πλατφόρμας πράσινων PPAs (διμερή συμβόλαια προμήθειας ηλεκτρισμού από ΑΠΕ)
Στο πλαίσιο αυτό ο ΣΠΕΦ τάσσεται υπέρ της option 2, από τα τρία σενάρια (option 1,2,3) που περιλαμβάνει η μελέτη, η οποία συνοδεύει την πρόταση της ΡΑΕ.
Οπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο Σύνδεσμος, η πρώτη επιλογή αφορά στην δημιουργία μιας απλής ηλεκτρονικής πλατφόρμας που θα αποτελεί το «έδαφος» για την εκδήλωση ενδιαφέροντος από τα πιθανώς συμβαλλόμενα μέρη, τα οποία, ωστόσο, εν συνεχεία απευθείας με ελεύθερες διαπραγματεύσεις μεταξύ τους και χωρίς κάποια προηγούμενη τυποποίηση των επιμέρους παραμέτρων που υπεισέρχονται, θα διαπραγματευτούν την σύναψη ενός PPA. Η εν λόγω επιλογή αποτελεί μια πρόταση τύπου «πλατφόρμας μικρών αγγελιών» και μόνο για λόγους ταχύτητας θα μπορούσε να θεωρηθεί πως οδηγεί στην δημιουργία μιας βιώσιμης, ισορροπημένης, ανοιχτής για όλους και οικονομικά αποδοτικής για αμφότερα τα μέρη αγοράς PPAs. Από την πλευρά των παραγωγών παρόχων ενέργειας ΑΠΕ αναμένεται να υπάρξει πληθώρα ενδιαφέροντος με μικρή, ωστόσο, γνώση της αγοράς και ο ατομική διαπραγματευτική ισχύ ο καθένας, ιδίως αν εκλείψουν τα κρατικά PPAs, οπότε υπάρχει ο κίνδυνος μη υλοποίησης του έργου τους. Αντίθετα από την πλευρά των off-takers και ιδίως των καθετοποιημένων ομίλων Προμηθευτών η εναλλακτική των δικών τους έργων για ενδο-ομιλικά PPAs θα μπορούσε να χειραγωγήσει, να στρεβλώσει την αγορά, έως και να εξοντώσει τους συμβαλλόμενους μη καθετοποιημένους ανεξάρτητους παραγωγούς.
Στο πλαίσιο αυτό ο ΣΠΕΦ θεωρεί ότι η option 1 δεν έχει να προσφέρει κάτι ουσιαστικό στην ανάπτυξη της αγοράς των διμερών συμβολαίων και τάσσεται υπερ της option 2
Eκτιμά πως παρότι το μοντέλο αυτό μοιάζει με το πρώτο, εντούτοις εμπλουτίζεται σημαντικά, καθώς αναγνωρίζει τον ιδιαίτερο ρόλο που μπορεί να παίξει το Χρηματιστήριο Ενέργειας και μπορεί να προσφέρει μια σειρά από “εργαλεία,” ώστε να αποφεύγονται οι παγίδες για τους συμβαλλομένους και ιδίως αυτούς που δεν έχουν δεσπόζουσα θέση. Τέτοια αφορούν στον προσδιορισμό ορισμένων προδιαγραφών που θα επιτρέπουν την καλύτερη διαχείριση του ρίσκου ή στην τυποποίηση ορισμένων συμβολαίων ώστε να «οριοθετούν» την διαπραγμάτευση των αντισυμβαλλομένων.
‘Οπως αναφέρει σαν παράδειγμα ο Σύνδεσμος, αν ένα συμβόλαιο χαρτογραφούμενο περιλαμβάνει 20 παραμέτρους, μια ορισμένη «οριοθέτηση» μέσω κατάλληλων προτύπων συμβολαίων, θα επέτρεπε το «κλείδωμα» για τις 17 από αυτές και κατά συνέπεια η διαπραγμάτευση των αντισυμβαλλομένων θα αφορούσε τις υπόλοιπες τρεις. “Για τα πρώτα λοιπόν βήματα της αγοράς, εκτίμηση μας είναι πως τίποτα λιγότερο από το δεύτερο μοντέλο δεν θα μπορούσε να αποτελέσει αφετηρία για την αγορά των PPAs στη χώρα μας” υποστηρίζει ο ΣΠΕΦ.
Ακόμα ζητά να υπάρξει ένας είδος προστατευτισμού για το πρώτο χρονικό διάστημα εφαρμογής τους μέτρου και κατά κύριο λόγο να συνεχιστούν τα κρατικά PPAs μέσω διαγωνισμών της ΡΑΕ αλλά και οι Τιμές Αναφοράς (ΤΑ) διοικητικά οριζόμενες εκτός διαγωνισμών, υπό προϋποθέσεις για τα μικρότερα Φ/Β έργα, αφού με τον τρόπο αυτό θα μπορούσε να ελεγχθεί τυχόν εκδήλωση υποτιμητικής κερδοσκοπίας από πλευράς δεσποζόντων off-takers στα corporate PPAs.
Όπως υποστηρίζει ο ΣΠΕΦ, οι προσφερόμενες ταρίφες από Προμηθευτές για σύναψη PPAs δεν υπερβαίνουν τα 55 ευρώ/MWh και για διάστημα μέχρι περίπου 10 έτη στην περίπτωση ανεξάρτητων Φ/Β σταθμών, πράγμα που δεν μπορεί να δικαιολογηθεί από την αύξηση του κόστους κατασκευής των Φ/Β σταθμών αλλά ούτε και από τις “δυσθεώρητες τιμές λιανικής που οι Προμηθευτές δημοσιεύουν κάθε μήνα στους τιμοκαταλόγους τους και εν τέλει εισπράττουν με την επιδότηση και του Ταμείου Ενεργειακής Μετάβασης (ΤΕΜ)”.