Φρένο στην δυναμική των ΑΠΕ  θεωρείται ότι  θέτει  η διάταξη για τον ενεργειακό συμψηφισμό και την αυτοπαραγωγή από συστήματα ΑΠΕ με τους περιορισμούς που προβλέπει για το μάξιμουμ της εγκατάστασης.

Η ρύθμιση περιλαμβάνεται στο νομοσχέδιο του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας για τις “πράσινες κοινότητες” και ήδη συγκεντρώνει πολλά αρνητικά σχόλια κυρίως από επιχειρήσεις.  Η εν εξελίξει δημόσια διαβούλευση λήγει στις 27 Φεβρουαρίου.

Το επίμαχο άρθρο του νομοσχεδίου είναι αυτό που αντικαθιστά το άρθρο 14Α του Ν.3468/2006 και  το οποίο, μεταξύ άλλων, προβλέπει ότι :

“Για σταθμούς που εγκαθίστανται από αυτοκαταναλωτές, καθώς και για αυτοκαταναλωτές από κοινού, για την εφαρμογή του ενεργειακού συμψηφισμού, η μέγιστη ισχύς του σταθμού για:

α) οικίες (νοικοκυριά), δεν μπορεί να ξεπερνά τα 10 kW ανα παροχή κατανάλωσης,

β) νομικά πρόσωπα δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου, δεν μπορεί να ξεπερνά τα 100 kW ανά παροχή κατανάλωσης.”

Τo όριο των  100 kW ανά παροχή κατανάλωσης, ειδικά για επιχειρήσεις, είναι αυτό  που προκαλεί την εντονότερη αντίδραση, αφού πρόκειται για πολύ μικρή ποσότητα ενέργειας για τις ανάγκες οποιασδήποτε επιχείρησης. Και αυτό, όταν ο προηγούμενος νόμος, ο οποίος τροποποιείται, προέβλεπε ως μέγιστο όριο τα 3 ΜW για τους σταθμούς ΑΠΕ και ΣΗΘΥΑ και ανώτατα όρια εγκατεστημένης ισχύος διαφοροποιημένα ανά κατηγορία παραγωγών και ανά ηλεκτρικό σύστημα διασυνδεδεμένο ή αυτόνομο.

Ο περιορισμός της ισχύος της εγκατάστασης στα 100 KW θεωρείται από πολλές επιχειρήσεις  ως αδικαιολόγητος, αφού θέτει φραγμούς στην ελεύθερη οικονομική δραστηριότητα των βιομηχανικών ή βιοτεχνικών επιχειρήσεων που είχαν επιλέξει ή που θα επέλεγαν να επενδύσουν σε ίδια παραγωγή για να καλύπτουν μεγάλο μέρος των ενεργειακών αναγκών τους από ΑΠΕ.  Ταυτόχρονα μπορεί να ανατρέπει τα επενδυτικά τους σχέδια, ειδικά για όσες είχαν επιλέξει την αυτοπαραγωγή για να καλύψουν σημαντικό μέρος των ενεργειακών τους αναγκών και πλέον θα υποχρεωθούν να συνεχίσουν να αγοράζουν όλες τις ποσότητες ηλεκτρισμού από το σύστημα. Η ματαίωση αυτών των επενδύσεων φρενάρει και τη διείσδυση των ΑΠΕ στο σύστημα, σε αντίθεση με τους στόχους που θέτει η ΕΕ για όλο και μεγαλύτερο μερίδιο πράσινης ενέργειας, με στόχο το 45% της συνολικής ενεργειακής κατανάλωσης να καλύπτεται από ΑΠΕ ως το 2030.

Το νομοσχέδιο αναφέρεται γενικά στην αυτοκατανάλωση είτε γίνεται με έγχυση και συμψηφισμό (netmetering)  είτε χωρίς έγχυση στο δίκτυο, με όριο ισχύος τα 100KW για όλες τις περιπτώσεις. Ετσι θεωρείται ότι στην πράξη η νέα ρύθμιση καταργεί και το  net metering, που έχει διαφημιστεί ως λύση για τη μείωση του ενεργειακού κόστους των μικρών βιομηχανιών. 

Ακόμα μεγαλύτερες είναι οι ενστάσεις όσον  αφορά την αυτοκατανάλωση χωρίς έγχυση στο δίκτυο, με ορισμένους να μιλούν για παραβίαση των κατευθύνσεων της ευρωπαϊκής οδηγίας η οποία ενσωματώνεται στο εθνικό δίκαιο με το νομοσχέδιο του ΥΠΕΝ. Αναφέρουν δε ότι,  η ρύθμιση περιορίζει τις εγκαταστάσεις σε οικόπεδα ή πλαγιές, αντί να συμπεριλαμβάνει τη χρήση βιομηχανικών χώρων (σκεπών κ.λ.π) για την τοποθέτηση φωτοβολταϊκών.