Θεωρώντας, ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ δεν θέλει να χαλάσει τις σχέσεις της με την εκλογική της πελατεία που θέλει την αγορά ενέργειας κλειστή. Αναλυτικότερα, η ομιλία του κ. Παπαγεωργίοπυ:
"Επιτρέψτε μου καταρχήν να συγχαρώ τους διοργανωτές για την πρωτοβουλία διοργάνωσης του σημερινού συνεδρίου με θέμα τις επενδύσεις στην ενέργεια.
Ένα θέμα ιδιαίτερα καθοριστικό για τις άμεσες αλλά και τις μελλοντικές εξελίξεις στον τόπο μας.
Όχι μόνον λόγω της σύνδεσης πολλών προαπαιτούμενων μνημονιακών δράσεων με τον ενεργειακό κλάδο, αλλά κυρίως λόγω της προτεραιότητας που πρέπει να δώσουμε στην προσέλκυση επενδύσεων στην ενέργεια, προκειμένου η χώρα μας να επιστρέψει στην πορεία οικονομικής ανάκαμψης που απότομα ανεστράφη στις αρχές του 2015.
Δεν είναι το μείζον αυτή τη στιγμή να αναζητήσουμε αυτή τη στιγμή αιτίες και υπεύθυνους για αυτό το πισωγύρισμα.
Οι κομματικές διαμάχες είναι αυτή τη στιγμή άγονες και μικρότερες από το μεγάλο διακύβευμα που είναι να κερδίσουμε το χαμένο έδαφος.
Για τα υπόλοιπα, το έργο που παραδώσαμε στις αρχές του 2015 προκειμένου να διαχειριστεί η σημερινή κυβέρνηση μιλάει από μόνο του.
Εκείνες τις πολύ δύσκολες ημέρες του καλοκαιριού του 2012, παραλάβαμε μία ενεργειακή αγορά που ακροβατούσε στο χείλος της κατάρρευσης, υπό τον ασφυκτικό κλοιό των ελλειμμάτων που προκάλεσε η οικονομική κρίση αλλά και οι στρεβλώσεις πολλών δεκαετιών. Και πράγματι πετύχαμε όχι μόνο να τιθασεύσουμε αυτούς τους κινδύνους και να αποτρέψουμε την καταστροφή, αλλά παράλληλα να καταφέρουμε να παραδώσουμε έναν ενεργειακό τομέα λειτουργικό και υγιή, και το κυριότερο, με μεγάλες προοπτικές ανάπτυξης.
Ενδεικτικά μπορώ να σας αναφέρω την σημαντική μείωση του ελλείμματος στην αγορά των Ανανεώσιμων Πηγών που έσωσε συνολικά την αγορά ηλεκτρισμού από την κατάρρευση και επιτάχυνε τη διαδικασία πληρωμής των παραγωγών. Τις ρυθμιστικές αλλαγές στην αγορά ηλεκτρισμού που εξοικονόμησαν περισσότερα από 150 εκατομμύρια ευρώ το περασμένο έτος και ακόμη περισσότερα το φετινό. Τις παρεμβάσεις που προωθήσαμε για την μείωση του ενεργειακού κόστους και την τόνωση της βιομηχανικής παραγωγής και των εξαγωγών, όπως τα χαμηλότερα τιμολόγια της ΔΕΗ για τη βιομηχανική παραγωγή, η θεσμοθέτηση της αντιστάθμισης ρύπων, και ο εξορθολογισμός των χρεώσεων ΥΚΩ και ΕΤΜΕΑΡ, η αναδρομική μείωση 15% που πετύχαμε στο φυσικό αέριο που προμηθευόμαστε από τη Gazprom. Και φυσικά, τις άμεσες παρεμβάσεις που κάναμε μέσα στην πρωτοφανή αυτή κρίση για να προστατεύσουμε τον κοινωνικό ιστό από την ενεργειακή φτώχεια. Με πρωτοβουλίες όπως η θεσμοθέτηση των ευάλωτων καταναλωτών, με σημαντικές διευκολύνσεις και εκπτώσεις για την κάλυψη των ενεργειακών τους αναγκών, ο υπερδιπλασιασμός των δικαιούχων του Κοινωνικού Τιμολογίου, συμπεριλαμβανομένων των βραχυχρόνια άνεργων και η επιδότηση της εγκατάστασης συστημάτων φυσικού αερίου σε περίπου 50.000 νοικοκυριά.
Οι μεταρρυθμίσεις αυτές είχαν άμεσο θετικό αντίκτυπο τότε και στην προσέλκυση επενδύσεων.
Επειδή ήταν διαρθρωτικές και όχι διορθωτικές.
Επειδή παράγονταν από την μείωση ελλειμμάτων, όχι μέσα από την δημιουργία νέων.
Επειδή τις προωθούσαμε και τις διαπραγματευόμασταν με συνθέσεις σε συνεργασία, συνεννόηση και πολλές φορές σκληρή αντιπαράθεση με τους εταίρους μας. Όχι όμως τυφλή σύγκρουση.
Έτσι δρομολογήθηκαν επενδύσεις δισεκατομμυρίων ευρώ που δεν είχε δει η χώρα μας για πολλές δεκαετίες.
Ξεμπλοκάραμε την ηλεκτρική διασύνδεση των Κυκλάδων, αυτό το ενεργειακό «γεφύρι της Άρτας», που πήρε μετά από δεκαετίες τον οριστικό δρόμο της υλοποίησης με την υπογραφή των σχετικών συμβάσεων και ήδη υλοποιείται.
Πετύχαμε ο νέος δρόμος που χαράσσει η Ευρώπη για τη διαφοροποίηση των πηγών προμήθειας φυσικού αερίου να έχει ως πύλη εισόδου τη χώρα μας. Ο αγωγός φυσικού αερίου TAP μετετράπη σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, από μεγάλο αουτσάιντερ έναντι του Nabucco, στο διαβατήριο της χώρας μας για την οριστική είσοδο στον διεθνή ενεργειακό χάρτη, με πολλαπλές οικονομικές, ενεργειακές και γεωστρατηγικές συνέργειες.
Και εδώ επιτρέψτε μου να τονίσω την ανάγκη άμεσης προώθησης της υλοποίησης του αγωγού TAP, χωρίς «αλλά» και αστερίσκους. Η ενεργειακή ασφάλεια της Ελλάδας και της Ευρώπης δεν είναι πεδίο άσκησης πολιτικών και γεωπολιτικών τυχοδιωκτισμών.
Επιπλέον, προχωρήσαμε στην αναβάθμιση και την κατασκευή της τρίτης δεξαμενής του τερματικού Σταθμού Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου της Ρεβυθούσας, με την οποία θωρακίσαμε την Ελλάδα και το ρόλο της ως η σημαντικότερη πύλη προμήθειας υγροποιημένου φυσικού αερίου για την περιοχή των Βαλκανίων. Ειδικά στην τρέχουσα συγκυρία που ενδυναμώνεται ο ρόλος του LNG, με την μελλοντική εξαγωγή του αμερικανικού αερίου απο σχιστόλιθο να αλλάζει τα δεδομένα στην παγκόσμια αγορά φυσικού αερίου.
Προσελκύσαμε ιδιωτικές επενδύσεις από εταιρείες κολοσσούς παγκοσμίως στον ενεργειακό κλάδο, όπως η SOCAR, η ENEL και η Qatar Petroleum.
Δρομολογήσαμε νέες πρωτοβουλιές, όπως η αυτοπαραγωγή από Ανανεώσιμες Πηγές, το net metering , η αντικατάσταση των παραδοσιακών μετρητών από τους λεγόμενους έξυπνους μετρητές, η χρήση αυτοκινήτων με καύσιμο το συμπιεσμένο φυσικό αέριο CNG, στα πρότυπα των πλέον σύγχρονων ευρωπαϊκών αγορών.
Και κυρίως προωθήσαμε τις αποκρατικοποιήσεις. Εμείς τις θεωρούμε “κλειδί” για την προσέλκυση επενδυτικών κεφαλαίων, την δημιουργία πλούτου και θέσεων εργασίας και την αναβάθμιση των υποδομών που αξιοποιεί στην καθημερινότητα του ο Έλληνας καταναλωτής χωρίς τη φορολογική του επιβάρυνση.
Ενώ και στον τομέα της αξιοποίησης των κοιτασμάτων που υπάρχουν στη χώρα μας, αλλά και στην ευρύτερη περιοχή καλύψαμε το χαμένο έδαφος δεκαετιών, μετατρέποντας αυτό που κάποτε έδειχνε μία «χαμένη υπόθεση», αρχικά σε μία «εθνική υπόθεση» και τελικά και σε «ευρωπαϊκή υπόθεση».
Και με τις πλέον πρόσφατες ανακαλύψεις μεγάλων κοιτασμάτων, όπως αυτό της Αιγύπτου, αλλά και το ενδιαφέρον των μεγαλύτερων εταιρειών παγκοσμίως που επανακάμπτει για την Ανατολική Μεσόγειο, η στρατηγική αυτή για την αξιοποίηση του σημαντικού αυτού ενεργειακού πλούτου που κρύβεται στην περιοχή μας δικαιώνεται.
Αυτή ήταν η εικόνα, αρχές του έτους, μιας ενεργειακής αγοράς σε ένα νέο θετικό ξεκίνημα.
Δυστυχώς το κλείσιμο των τραπεζών και η επιβολή των capital controls απομάκρυνε κάθε προοπτική για νέες επενδυτικές πρωτοβουλίες στη χώρα μας.
Ειδικά μάλιστα στον κρίσιμο τομέα της ενέργειας, όπου οι επενδύσεις χρειάζονται ορατότητα όχι μόνο κάποιων μηνών αλλά πολλών δεκαετιών.
Εκεί ακριβώς φαίνεται και η διαφορά.
Μέσα στα συντρίμμια που είχε αφήσει η ύφεση και τα ελλείμματα, που σε παράλληλο χρόνο εξυγιαίνονταν, χτίζαμε μέρα με την ημέρα έναν ενεργειακό κλάδο απαλλαγμένο από στρεβλώσεις.
Δύσκολα ναι, επίπονα ναι, αλλά χτίζαμε - κάτι καινούριο και μόνιμο για τη χώρα.
Μία μόνο ματιά στα ενεργειακά προαπαιτούμενα της συμφωνίας που υπεγράφη τον Ιούλιο και ανέλαβε η κυβέρνηση να εφαρμόσει αρκεί για να κατανοήσει κανείς το μέγεθος της αβελτηρίας των προηγούμενων μηνών!
Δημοπρασίες NOME, αναθεώρηση του μηχανισμού διασφάλισης ισχύος, συμβάσεις διακοψιμότητας, αποκρατικοποίηση ΑΔΜΗΕ, (ΔΕΗ), μεταρρύθμιση της λιανικής αγοράς φυσικού αερίου.
Θα μου επιτρέψετε να σας πω πως πρόκειται για μεταρρυθμίσεις που παραδώσαμε έτοιμες προς υλοποίηση ήδη από τον περασμένο Ιανουάριο, και θα έπρεπε φυσικά να έχουν ολοκληρωθεί όπως συμβαίνει σε όλα τα δυτικά κράτη όπου το κράτος έχει συνέχεια ανεξαρτήτως κυβερνήσεων.
Οι πρωτοβουλίες αυτές που σχεδιάσαμε και προωθήσαμε με την έγκριση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής παραμένουν βαλτωμένες στην αβεβαιότητα.
Οι δημοπρασίες NOME, τα νέα μειωμένα ΑΔΙ, η διακοψιμότητα παραμένουν βαλτωμένα.
Για τον ΑΔΜΗΕ, αναζητούνται ισοδύναμα με επικοινωνιακό περιτύλιγμα που όμως δεν απαντούν στην πραγματική ουσία, που είναι ο ιδιοκτησιακός διαχωρισμός των ηλεκτρικών δικτύων για την προσέλκυση επενδυτικών κεφαλαίων και την ενίσχυση του ανταγωνισμού.
Τέλος, για την μεταρρύθμιση της λιανικής αγοράς αερίου, μαθαίνουμε πως προωθείται οριζόντια αύξηση του τέλους διανομής για την εγχώρια βιομηχανική παραγωγή στα 4 ευρώ ανά μεγαβατώρα, και σε ποσοστό τρεις φορές μεγαλύτερο από τις προβλέψεις του σχεδίου που εμείς καταρτίσαμε με τη ΡΑΕ και τους μετόχους των ΕΠΑ. (1,2)
Πρώτα από όλα όμως, βλέπουμε την κυβέρνηση παγιδευμένη σε μία απόλυτη αντίφαση: Ανάμεσα στις προσπάθειες να μη δυσαρεστήσει την εκλογική της πελατεία, όσους δηλαδή προνομιούχους θέλουν μία αγορά κλειστή και ελεγχόμενη από λίγους, αλλά ταυτόχρονα και υποχρεωμένη να τηρήσει τις υποχρεώσεις μας ως ευρωπαϊκή χώρα να έχουμε μία απελευθερωμένη και ανταγωνιστική αγορά ενέργειας.
Το ζήτημα είναι λοιπόν, πως από ότι φαίνεται δεν είναι μόνο πως υπάρχει καθυστέρηση στην υλοποίηση αυτών των μεταρρυθμίσεων.
Ουσιαστικά δεν υπάρχει η βούληση.
Αντιστρατεύονται την ομαλή μετάβαση της χώρας μας από το καθεστώς των θεσμοθετημένων ή οιονεί μονοπωλίων στην ευρωπαϊκή πραγματικότητα των κανόνων της αγοράς, της απελευθέρωσης των δυνάμεων του υγιούς ανταγωνισμού και της προσέλκυσης παραγωγικών επενδύσεων.
Φοβούνται τις μεταρρυθμίσεις.
Και φυσικά δεν φέρνουν επενδύσεις. Η ιδιωτική πρωτοβουλία και η επιχειρηματικότητα ενθαρρύνεται με σοβαρότητα, σχέδιο και κυρίως όραμα για μία Ελλάδα σύγχρονη, μία Ελλάδα Ευρωπαϊκή".
